parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1874 Wobolniki na Kowieńszczyźnie – 1936 Paryż) – dziennikarz, publicysta, dynamiczny organizator prasy żydowskiej, wydawca. Pochodził z bardzo ubogiej rodziny; był najmłodszym z siedmiorga dzieci Szulima J. i Racheli (z domu Segal). Jedyną szansą awansu społ. było dlań wykształcenie religijne. Po ukończeniu jesziwy otrzymał smichę (1892), upoważniającą go do pełnienia urzędu rabina. Został wędrownym kaznodzieją. Działalność dziennikarską rozpoczął w 1895 od współpracy z hebrajskojęzyczną gazetą „Ha-Melic”, gdzie pisywał cotygodniowe felietony pod pseudonimem Awi Dawid. W 1902 zamieszkał w Warszawie; podjął współpracę z „Ha-Cefirą”. W 1905 założył tygodnik „Jidiszes Wochnbłat”, a w 1906 – wraz z N. Finkelsteinem – dziennik „Jidiszes Togbłat”. Był jednym z założycieli dziennika „Hajnt”. Jego ideą było powołanie wydawanej w języku jidysz taniej, poczytnej gazety „za kopiejkę”, popularnej, nie stroniącej od sensacji. Po konflikcie z redakcją „Hajntu”, w 1926 wyjechał do Paryża, gdzie – razem z Vladimirem Grossmanem – założył żydowski dziennik „Parizer Hajnt” (ukazywał się do 20 IV 1940). J. wrócił do kraju pod koniec lat 20. i w 1929 założył popularny dziennik „Ostatnie Wiadomości”, wydawany w języku polskim (1929-1939), który – dzięki lansowaniu sensacji, lekkiej publicystyki, popularnych powieści w odcinkach – osiągnął duży (jak na tamte czasy) nakład 150 tys. egzemplarzy. W swoich poglądach politycznych, związanych z przyszłością Żydów, J. przeszedł od sympatii dla terytorialistów, do demokratycznego syjonizmu, choć do żadnej partii syjonistycznej nie wstąpił. Pochowany został na cmentarzu żydowskim przy ul. Okopowej w Warszawie.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.