parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1896 Smorgonie – 1937? Mińsk) – poeta, prozaik i dramaturg, tworzący w języku jidysz. W dzieciństwie otrzymał tradycyjne wykształcenie religijne, poza tym był samoukiem. Jego juwenalia powstały w języku hebrajskim, potem zaczął pisać w języku jidysz. W 1919 osiadł w Wilnie, gdzie pracował jako nauczyciel. W Wilnie też ukazał się jego debiutancki tomik wierszy Szirim (Pieśni, 1920). Współpracował z Ludowym Komisarzem Oświaty Litwy i Białorusi, publikując w wydawanym przez Komisariat Oświaty piśmie „Di Naje Wełt” (jid., Nowy Świat). W 1920-1923 próbował studiować w Berlinie, imając się różnych zajęć; m.in. korzystał z pomocy H.D. Nomberga; był suflerem w Trupie Wileńskiej w czasie jej tournée. Po powrocie do Wilna w 1923, wydał wiele utworów, wśród nich: poematy Rajzn (Podróże, Białoruś, 1923) i Bunia un Bere (1927); dramat poetycki Jakub Frank (1923); powieść Maszijach ben Efraim (Mesjasz, syn Efraima, 1924) i inne. Pracował w żydowskich gimnazjach i w seminarium nauczycielskim. Od 1927 działał w PEN-Clubie żydowskim. W 1929 opuścił Polskę, nie zdoławszy zalegalizować polskie obywatelstwa. Osiedlił się w Mińsku, gdzie rozwinął ożywioną działalność literacką i edytorską, choć przez sowiecką krytykę był postrzegany jako postać nonkonformistyczna i ideologicznie niepewna. Nadal tworzył, w tym oparty na motywach autobiograf. poemat Der Disner Czajld Harold (Child Harold z Dzisny, 1933). Podczas czystek, które dotknęły polskich komunistów, został aresztowany w 1937 i skazany na śmierć, za szpiegostwo na rzecz Polski. Przez lata uważano, że K. zmarł w łagrze dopiero w 1940, jednak wspomniany wyrok prawdopodobnie wykonano w 1937. Rehabilitowano go w 1956. Żona K. spędziła 8 lat w łagrze.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.