parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1887 Kijów – 1966 Izrael) – wydawca, krytyk i historyk literatury jidysz, publicysta. Pochodził z zamożnej rodziny kupieckiej o tradycjach rabinackich; jego dalekim krewnym był pisarz, D. Bergelson. M. debiutował w języku hebrajskim w 1905, a w jidysz – w 1909. W 1910 został współwydawcą pisma „Der Jidiszer Almanach” (jidysz, Almanach Żydowski). W 1917 założył prężne wydawnictwo Kijew-Farłag. W 1921 przeniósł się do Warszawy, gdzie stał się jedną z czołowych postaci kultury jidysz, m.in. jako współzałożyciel Kultur-Ligi oraz współwydawca pisma „Literarisze Bleter”. W 1937 uczestniczył w paryskim Żydowskim Światowym Kongresie Kultury, na którym powołano do życia JIKuF (akronim utworzony od słów Jidiszer Kultur Farband = jidysz, Żydowska Liga Kultury). W tymże roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie stał się czołowym działaczem JIKuF-u oraz wydawcą jej miesięcznika „Jidisze Kultur” (jidysz, Żydowska Kultura; 1939-1964). W 1964 przeniósł się do Izraela i ostatnie lata życia spędził w kibucu Alonim. Opublikował ponad 40 książek i wiele studiów krytycznych i historyczno-literackich, m.in. monografie poświęcone twórczości I.L. Pereca, Mendele Mojcher Sforima, H. Glika, biografię twórczości Ch. Żytłowskiego, tom wspomnień o życiu kulturalnym w międzywojennej Warszawie – Gewen a moł a łebn. Dos jidisze kultur-łebn in Pojłn cwiszn bajde wełt-miłchome (jidysz, Było sobie życie. Żydowskie życie kulturalne w Polsce w okresie międzywojennym, Buenos Aires 1951) oraz zbiory studiów i szkiców Noente un wajte (jidysz, Bliskie i dalekie, t. 1-2, 1924-1926) i Dos jidisze szafn un der jidiszer szrajber in Sowietnfarband (jidysz, Żydowscy twórcy i żydowscy pisarze w Związku Radzieckim, 1959). Dziełem ostatnich lat jego życia było pionierskie studium o wpływach literatur europejskiej na pisarzy tworzących w jezyku jidyszysz Jego marksistowskie podejście do literatury mogło razić, ale nikt nie odmawiał mu erudycji i dogłębnej znajomości podejmowanych tematów.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.