parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
pseud. Chaber (ok. 1890 Warszawa – 1915 Kukle) – polski działacz niepodległościowy, żołnierz Legionów Polskich. Wychował się w żydowskiej rodzinie inteligenckiej, skłaniającej się ku asymilacji. Uczestniczył w strajku szkolnym w 1905. Potem uczęszczał do polskiej szkoły, w której w 1908 zdobył maturę. Już w szkole średniej brał czynny udział w polskim ruchu niepodległościowym, między innymi był współzałożycielem Związku Młodzieży Postępowej. W 1910-1914 studiował medycynę w Paryżu. W 1910 należał do kręgu założycieli Stowarzyszenia Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej „Filarecja” w Paryżu (członek Komitetu Organizacyjnego, a następnie Zarządu Stowarzyszenia – do 1914). Był zdecydowanym zwolennikiem bojkotu rosyjskiego szkolnictwa w kraju. Protestował też przeciw tendencjom zmierzającym do zbliżenia się organizacji niepodległościowej Zjednoczenie do Narodowej Demokracji, jak i zbliżeniu Związku Polskiej Młodzieży Postępowej do SDKPiL. Od 1911 należał do Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego (przez pewien czas dowodził paryskim oddziałem Strzelca). Jeździł do Krakowa na szkolenia i brał udział w szkole instruktorskiej w Stróży (1913). Wybuch I wojny światowej zastał go w Krakowie. Został przydzielony do I Kompanii Kadrowej. Od 3 X 1914 niemal nieprzerwanie dowodził 3 plutonem I kompanii 3 batalionu 1 pułku piechoty Legionów Polskich, a od maja 1915 – I kompanią 3 batalionu (od jesieni w stopniu porucznika piechoty). Zginął w bitwie pod Kuklami. Pośmiertnie został odznaczony krzyżem Virtuti Militari oraz Krzyżem Niepodległości. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ul. Okopowej. J. Kaden-Bandrowski poświęcił mu wiersz pt. Chaber, a A. Szyk – miniaturę przedstawiającą jego śmierć (w: Statut Kaliski).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.