parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1875 Ostrów na Wołyniu – 1931 Warszawa?) – dziennikarz i pisarz, tworzący w języku jidysz. Pochodził z rodziny kupieckiej. Ukończył rosyjskie progimnazjum oraz szkołę górniczą. Przez pewien czas pracował jako sztygar w Zagłębiu Donieckim. W 1894 przeniósł się do Warszawy, gdzie początkowo był korespondentem gazet żydowskich i rosyjsko-żydowskich. Wkrótce zaczął współpracować ze związanym z PPS nielegalnym czasop. „Arbeter”, a następnie z dziennikami żydowskimi: „Der Weg” i „Der Telegraf”. W 1908 wszedł do redakcji „Unzer Leben”, a potem kolejno: „Der Frajnd” i „Der Moment”. Związał się z fołkistami. Zasiadał w Radzie Naczelnej tej partii i współpracował z jej organem „Dos Fołk”. W czasopismach żydowskich zamieszczał nie tylko swe artykuły publicystyczne, ale także powieści w odcinkach – In szturm fun łebn (jid., W burzy życia); In szturm (jid., W burzy); Der zakładnik (jid., Zakładnik); Der amerikaner feter (jid., Amerykański wujek); Rasputin; Der bekers tochter (jid., Córka piekarza); Di polsker kdojszim (jid., Polscy męczennicy); Ojf di churwes fun carizm (jid., Na ruinach caratu). Publikował również w gazetach żydowskich rozprawy historyczne w odcinkach, m.in. o rzeziach z okresu powstania Chmielnickiego Gzejres tach we-tat (jid., Rzezie roku 5048/5049 [według kalendarza żydowskiego]); Sztadłones ba-Jidn (jid., Pośrednictwo u Żydów; por. syndyk); Reb Rafael Hamburger. W wersji książkowej wydał: stenograficzny zapis procesu M.M. Bejlisa – Der Bejlis-proces (1914); powieść poświęconą temuż procesowi Di kijewer geajmnisn (jid., Kijowskie tajemnice, 1914; opublik. w 25 zeszytach) oraz pamiętniki Ferszwundene tipen fun judiszn Warsze (jid., Przemijające typy żydowskiej Warszawy, 1924).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.