parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1849 Warszawa – 1937 tamże) – lekarz, fizjolog, filozof medycyny, działacz społeczny; syn Hilarego N.; brat Józefa N. Studiował medycynę w warszawskiej Szkole Głównej i na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim (1867-1875). Doktoryzował się w Dorpacie (1875). W 1882 habilitacji nie otrzymał, ze względu na słabą znajomość języka rosyjskiego. Później prowadził prywatną praktykę lekarską. Był autorem około 80 prac z fizjologii i filozofii medycyny; członkiem wielu towarzystw naukowych i redaktorem kilku czasopism. Docenturę otrzymał w 1920, profesorem honorowym UW został w 1923. Był zdecydowanym zwolennikiem asymilacji. Działał w polskim ruchu patriotycznym, miedzy innymi na rzecz szkoły polskiej (1904-1905) i praw języka polskiego ( Prawo przyrodzone mowy ojczystej, 1905). Promując idee asymilacji, wydał między innymi prace: Czem jestem (1902), Na nutę Ekklesiastes (1910); wydawał także założony przez siebie miesięcznik społeczno-literacki „Rozwaga” (1915-1917). Zorganizował Towarzystwo „Wiedza”, mające upowszechniać oświatę wśród dzieci żydowskich (w 1907-1918 był jego prezesem). Zbliżony był do Narodowej Demokracji. W 1910 wystosował list otwarty, w którym domagał się, by rosyjscy demokraci nie mieszali się do stosunków polsko-żydowskich. Był twórcą Koła Polaków Patriotów Wyznania Mojżeszowego (1914). Atakowany przez Polaków i Żydów, przyjął chrzest w 1918. Od 1923 był profesorem honorowym przy katedrze filozofii i historii medycyny UW. Wykładał etykę lekarską na UW (do 1931) i w Akademii Stomatologicznej (1923-1935) oraz ogłosił kilka podręczników: Filozofia medycyny (1926); Zarys etyki lekarskiej (1932); Filozofia i logika medycyny (1921). (Zob. też asymilatorzy)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.