parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebrajski, Drogi sprawiedliwych), znane także pod innymi tytułami, zwłaszcza Sefer mid(d)ot (hebrajski, Księga obyczajów [zasad; cnót]) – jedno z najpopularniejszych dzieł w języku hebrajskim, dotyczących etyki. Powstało prawdopodobnie w Niemczech w XV wieku. Autor świadomie zachowywał swą anonimowość, stosując się do zaleceń, zawartych w Sefer Chasidim. O.c. można uznać za kompendium wiedzy etycznej, oparte na całej wcześniejszej literaturze, a zwłaszcza na pracach uczonych hiszpańskich i niemieckich chasydów (por. kabała chasydów nadreńskich), i przy wyraźnym oddziaływaniu dzieł Sefer Chasidim oraz Sefer ha-Rokeach. O.c. zbudowane jest zgodnie z zasadami średniowiecznej filozofii tak, by po naszkicowaniu generalnych podstaw teoretycznych rozważań (tu głównie antropologicznych) w kolejnych licznych rozdziałach i podrozdziałach, omówić szczegółowe, nawet bardzo drobne, zagadnienia. Zakończenie dzieła stanowi opis sposobu pełnej realizacji ideału religijnego życia, głównie poprzez podkreślenie nakazu studiowania Tory. Idąc drogą wyznaczoną przez niemieckich chasydów, ostatecznym przesłaniem wywodów O.c. jest poświęcenie się uwielbieniu i posłuszeństwu wobec Boga, a nie poszukiwanie z nim jedności. Z tego też punktu widzenia autor dzieła niechętnym okiem patrzył na radość, wypływającą z pozareligijnych źródeł, gdyż tę – jego zdaniem – winno się czerpać z miłości do Boga i z posłuszeństwa wobec Jego nakazów. Po raz pierwszy, w skróconej wersji i w tłumaczeniu na język jidysz, O.c. ukazało się w 1542 (pełne wydanie w języku hebrajskim – 1581). Dzieło to zyskało ogromne powodzenie u czytelników, zwłaszcza w Europie Środkowej i Wschodniej, w tym w Polsce, wywierając ogromny wpływ na późniejszych żydowskich moralistów. Do naszych czasów miało ono – w rozmaitych wersjach i pod różnymi tytułami – przeszło 80 wydań.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.