Solidarność

Solidarność

1. właśc. Centrala Spółdzielni Wytwórczych „Solidarność” – organizacja powołana w lutym 1946 do koordynowania działalności spółdzielni żydowskich. 21 II 1946, z inicjatywy CKŻP, odbyła się w Warszawie narada przedstawicieli części spółdzielni, którzy zaakceptowali projekt powołania centralnej organizacji spółdzielczej, jej nazwę oraz statut. Zadaniem S. miało być kierowanie działalnością istniejących już spółdzielni oraz pomoc przy organizowaniu nowych. S. miała im zapewnić pracę, kredyty i instruktorów. Do jej obowiązków należało zaopatrywanie spółdzielni w surowce oraz zbyt gotowych wyrobów. Miała ona ściśle współpracować z CKŻP. Większość produkcji sprzedawana była w sklepach należących do S. Najważniejszą pozycją w ogólnej wytwórczości spółdzielni zrzeszonych w S. stanowiła produkcja odzieży i wyrobów skórzanych. Rozwijały się też usługi świadczone przez spółdzielnie. Centrala mieściła się w Warszawie, z czasem powołano również jej oddziały terenowe w Katowicach, Łodzi, Wrocławiu i w Szczecinie. S. korzystała z pomocy Jointu, sama natomiast wspierała żyd. instytucje kulturalne, fundowała stypendia, wydawała własną prasę (mies. „Solidarność”; grudzień 1947/styczeń 1948 – listopad 1949). W 1946-1948 kompetencje oddz. terenowych były ograniczone; wszystkie ważniejsze decyzje podejmowano na szczeblu centralnym. W 1949 S. zrzeszała ponad 160 spółdzielni (w 1946 – 78). W grudniu 1949, w wyniku fuzji Centrali Spółdzielni Pracy i Centrali Spółdzielni Wytwórczych „Solidarność”, powstał Związek Spółdzielni Pracy, w którym znalazła się większość spółdzielni wytwórczych i pracy, działających w kraju. Był to przejaw likwidowania przez władze żyd. autonomii politycznej, kulturalnej i gospodarczej, ale też wyraz prowadzonej przez nie ogólnej polityki, zmierzającej do podporządkowania sobie wszystkich przejawów życia społecznego. 2. właśc. Izraelickie (Żydowskie) Stowarzyszenie Humanitarne „Solidarność”