parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1838 Warszawa – 1919 tamże) – wybitny szachista i teoretyk gry debiutowej, z zawodu kupiec; wuj szachisty, P. Frydmana. Pochodził z zamożnej rodziny warszawskiej. Studiował prawo w Szkole Głównej w Warszawie, lecz porzucił naukę na trzecim roku. Był uczestnikiem powstania styczniowego i gorącym polskim patriotą; występował w turniejach międzynarodowych tylko jako reprezentant Warszawy (a nie Rosji) i unikał gry w zawodach wszechrosyjskich. W obawie przed represjami, musiał opuścić kraj. Osiadł w Paryżu, gdzie pracował w biurze Rotszylda ( Rotszyldowie). Sławę szachową zdobył niespodziewaną drugą lokatą na silnie obsadzonym turnieju w Paryżu (1867). W 1868 powrócił do Warszawy. Mistrz Wszechrosji (1875), wielki rywal Michaiła Czigorina. Szczyt jego kariery przypadł w l. 80. XIX w. – zwycięzca turniejów w Wiedniu (1882) i Norymberdze (1883); bywał partnerem Bolesława Prusa w towarzyskich partiach rozgrywanych w warszawskiej cukiernii Semadeniego. Od 1892 mieszkał w Berlinie, by pod koniec XIX w. powrócić do Warszawy. Był najlepszym szachistą polskim 2. poł. XIX w. Wyróżniony tytułem honorowego członka Berliner Schachgesellschaft, City of London Chess Club oraz Warszawskiego Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej (1899).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.