parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
właśc. Mosze Jakub Alter (1862 Boksze k. Sejn – 1923 Nowy Jork?) – poeta piszący w języku jidysz. Dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie. W 1882 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, skąd powrócił w 1883. Rok później ostatecznie opuścił kraj. W Londynie nauczył się krawiectwa, którym miał potem zarabiać na życie w tzw. work-shopach, po osiedleniu się w Nowym Jorku (1886). Debiutował w tymże 1886, a w 1888 ukazał się jego pierwszy tom wierszy Di gloke (Dzwon), zawierający pieśni rewolucyjne i ludowe. Opublikował dwadzieścia zbiorów poetyckich, wśród których największy rozgłos przyniósł mu Dos lider-buch (Księga pieśni, 1897), zwłaszcza po dotarciu do czytelników spoza kręgu języka jidysz, najpierw w tłumaczeniu na język angielski pt. Songs from Ghetto (1898), a potem na język niemiecki Lieder des Ghetto (z ilustracjami M. Liliena, 1902); w j. pol. ukazał się jako Pieśń z Getta (1908). Będąc z przekonań socjalistą, R. stał się przede wszystkim bardem uciskanego proletariatu, choć w swej twórczości sięgał także do tematyki odrodzenia narodowego i lirycznej. Współpracował z kilkoma nowojorskimi czasopismami. Jego sytuacja materialna pogorszyła się, gdy zaczął tracić wzrok i musiał porzucić pracę zarobkową. Nie poprawiło jej zakończone sukcesem artystycznym tournée po Europie Środkowo-Wschodniej (m.in. po Galicji). Choć jego utwory tłumaczone na kilka języków były śpiewane na mityngach robotniczych, on sam koniec życia spędził w niedostatku i zapomnieniu, borykając się z kłopotami zdrowotnymi. Ukazało się kilka edycji jego dzieł zebranych: Szriftn (Pisma, t. 1-6, 1908-1910); Gezamłte szriftn (Pisma zebrane, t. 1-3, 1912) oraz Dos buch fun libe (Księga miłości, 1914). Losy poety stały się tematem sztuki H. Leiwika oraz powieści Leona Goldenthala Toil and Triumph (1960).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.