parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
zwany Gersonidesem, RALBAG-iem (RaLBaG; akr. od Rabi Lewi ben Gerszon), Magistrem Leo Hebreusem (łac.) a z franc. – Leonem de Bagnols (1288 Bagnols, Prowansja -1344 Perignan) – filozof, talmudysta, matematyk, astronom, lekarz. Pochodził z rodziny znakomitych uczonych. O jego życiu niewiele wiadomo. Przez pewien czas mieszkał w Awinionie. Był związany z czołowymi postaciami Kościoła katolickiego swych czasów oraz wykładał astronomię na papieskim uniwersytecie oraz w szkole medycznej. Dużą rolę odegrały jego prace dotyczące arytmetyki, geometrii, a zwłaszcza trygonometrii (tworzące podstawy dzisiejszego jej systemu) i astronomiczne. Skonstruował tak zwaną „laskę Jakuba”, przyrząd służący do mierzenia kąta widzenia, pomocny w astronomii i nautyce do oznaczania położenia geograficznego. Jednak przede wszystkim był filozofem, jednym z najbardziej konsekwentnych i radykalnych zwolenników średniowiecznego arystotelizmu, stosującym daleko posunięty racjonalizm, inspirowany pracami arababskiego filozofa, Awerroesa (niektóre dzieła L. ben G. są superkomentarzami do jego dzieł). Doprowadziło to L. ben G. do odmiennych koncepcji niż Majmonidesa, również w tak fundamentalnych kwestiach, jak uznanie, że Bóg stworzył świat z odwiecznej prasubstancji, a nie ex nihilo; bądź, iż wszechwiedza Stwórcy dotyczy dziejów Wszechświata, ale nie bytów indywidualnych. Najważniejszym dziełem filozoficznym tego autora są Milchamot Adonaj. L. ben G. jest też autorem komentarzy biblijnych i talmudycznych, wśród nich monumentalnego komentarza do Pięcioksięgu i większości dalszych partii Biblii oraz do traktatu B(e)rachot z TB. Były to jednak bardziej dzieła filozoficzne i etyczne niż klasyczne komentarze do świętego tekstu, w których daleko posunięta racjonalistyczna analiza skłaniała autora do częstego posługiwania się alegoriami. Były one przyczyną licznych kontrowersji, a L. ben G. stał się przedmiotem ostrych ataków, zwłaszcza ze strony Chasdaja ben Abrahama Crescasa.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.