parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(od niem. określenia – „wiedza judaistyczna” i od tytułu czasopisma – „Zeitschrift für die Wissenschaft des Judentums”, wydawanego od 1822), nazywany też Chochmat Israel (hebr., Mądrość Izraela) – ruch naukowy rozwijający się głównie w środkowej i wschodniej Europie, zainicjowany przez przedstawicieli drugiego pokolenia berlińskiej haskali w latach 20. i 30. XIX w. Na jego genezę złożyły się wpływy haskali, reformy judaizmu (por. judaizm reformowany) oraz prądów emancypacyjnych ( emancypacja). Jednak w ruchu tym uczestniczyło także wielu ortodok. uczonych. Badacze z kręgu W. des J. stawiali sobie za cel wprowadzenie do badań krytycznych i współczesnej metodologii, opartej głównie na wzorach XIX-wiecznej nauki niemieckiej. Jednym z najważniejszych jego centrów były Niemcy, z Berlinem i Wrocławiem (z Jüdisch-Theologisches Seminar in Breslau, od 1854), a następnie Francja, Anglia, Włochy i Stany Zjednoczone. Uczestnictwo Żydów polskich przyniosło ważny wkład w rozwój W. des J. W okresie działalności pierwszego pokolenia badaczy wśród czasopism promujących ruch znajdujemy także m.in. hebrajskie periodyki z kręgu oddziaływania haskali: „Kerem Chemed” (wychodzący w Galicji w 1833-1856) i „Pirche(j) Cafon” (Wilno 1841, 1844). Z czasem, sposób widzenia przeszłości przez pryzmat wielkich wydarzeń i postaci historycznych, lansowany przez przedstawicieli tego ruchu, stał się anachroniczny wobec postępu nauk społ. i nowych prądów, nurtujących społeczność żydowską pod koniec XIX i na pocz. XX w. Jednak W. des J. zainicjował nowożytne badania historii Żydów oraz stworzył dla nich podstawy w postaci stowarzyszeń naukowych, seminariów rabinackich, czasopism itd. (Por. też: monografiści hebrajscy; Chajes Cwi Hirsz; Frankel Zachariasz; Graetz Heinrich; Krochmal Nachman; „Monatsschrift für Geschichte und Wissenschaft des Judentums”; Rappaport Salomon Juda Lejb; Zunz Leopold).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.