parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1879 Tarnów – 1946 Lusaka w Zambii) – nauczyciel, publicysta, literat, legionista, pułkownik Wojska Polskiego. Na UJK ukończył Wydział Filozoficzny i Wydział Prawa (1907), w tym też czasie zmienił nazwisko na Merwin. W 1902-1910 był nauczycielem w II Gimnazjum we Lwowie (z wykładowym językiem niemieckim); uczył historii, geografii, języka polskiego i niemieckiego. Zajmował się również dziennikarstwem i krytyką literacką; współpracował z prasą lwowską. Redagował żydowskie asymilatorskie pismo „Jedność” (1907, 1910), na którego łamach – po powrocie z podróży do Stanów Zjednoczonych – zamieścił cykl artykułów pt. Żydzi w Ameryce. Wrażenia z podróży. Był związany ze Stronnictwem Polskim Demokratycznym; pełnił w nim funkcję sekretarza. We wrześniu 1914 wstąpił do II Brygady Legionów Polskich. Następnie internowany był na Węgrzech, po czym został wcielony do wojska austriackiego. Od lutego 1918 był znowu w wojsku polskim (w dowództwie grupy generała E. Rydza-Śmigłego i w dowództwie III armii). Po wojnie pełnił różne odpowiedzialne funkcje w WP, aż do 1928, kiedy to przeszedł w stan spoczynku. Kontynuował działalność publicystyczną, współpracując miedzy innymi z: „Kurierem Warszawskim”, „Expresem Porannym” i „Tygodnikiem Ilustrowanym”. We wrześniu 1939 został powołany na stanowisko rzecznika prasowego przy Ministrze Informacji. Ewakuowany do Rumunii, z czasem osiadł w Afryce w Lusace, gdzie prowadził gimnazjum polskie dla dzieci uchodźców. Działalność publicystyczna M. dotyczyła głównie tematyki legionowej, ale sięgał również do innych tematów historycznych; miedzy innymi dwukrotnie wydał pracę Żydzi w powstaniu 1863 r. (Lwów 1910, 1913). Pisywał również na temat syjonizmu. Odznaczony był Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i innymi medalami.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.