parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1772 Międzyrzecz – 1845 Hamburg) – pisarz i poeta, tworzący w języku hebrajskim; wydawca związany z haskalą. W 1789 przeniósł się z Wielkopolski do Berlina, gdzie pracował jako nauczyciel (od 1802 w żyd. Freischule). Opublikował Miszle(j) Agur (hebr, Opowieści Agura, 1799) – rymowane bajki w języku hebrajskim wraz z niemieckim przekładem, mające służyć nauce j. hebrajskiego. W 1809–1811 był wydawcą pisma „Ha-Meas(s)ef”. W Londynie osiadł w 1813. Dwa lata później wydał w formie katechizmu podręcznik do nauki religii mojżeszowej Szorsze(j) emuna (hebr., Korzenie wiary), w którym akcentował niezmienność i nadprzyrodzony charakter Prawa Pisanego i Ustnego, czym wzbudził kontrowersje w kręgach dążących do reformy judaizmu, w stosunku do których odnosił się bardzo krytycznie także w innych utworach. Po pobycie w Hamburgu został zaproszony do Wiednia, gdzie w 1821–1823 kierował wydawaniem rocznik „Bikurej ha-It(t)im”. W 1836 powrócił do Hamburga, gdzie mieszkał aż do śmierci. Był jednym z najbardziej znanych poetów hebrajskich swoich czasów, autorem poematów, wierszy lirycznych, z których wiele poświęcił tematom biblijnym; oraz dramatu alegorycznego Amal we-Tirca (1812). Wydał także kilka podręczników, a wśród nich Kore ha-dorot (1836), poświęcony historii Żydów w okresie Hasmoneuszy.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.