parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
zw. Magidem ze Złoczowa, Złoczowskim Magidem (jid. Złoczower Maged) (1731 Brody – 1786 Jampol) – wybitny przedstawiciel drugiego pokolenia cadyków. Jego matka, Jenta, była słynną prorokinią, zaś ojciec – Icchak z Drohobycza – jednym z towarzyszy Baal Szem Towa (BESZT-a), który początkowo sceptycznie odnosił się do założyciela chasydyzmu i krytykował sporządzane przezeń amulety, lecz później przyłączył się do jego obozu. Był jednym z kilku uczniów BESZT-a, którzy po jego śmierci uznali przywództwo Dow Bera z Międzyrzecza. J.M. ze Z. był kaznodzieją i należał do słynnego klojzu w Brodach, będących głównym ośrodkiem mistyki żydowskiej w południowo-wschodniej Polsce. Później przeniósł się do Złoczowa, a pod koniec życia – do Jampola. Cieszył się wśród chasydów wielką popularnością, m.in. z powodu ascetycznego trybu życia. Przed jego domem w Złoczowie, podczas fali antychasydzkich prześladowań, spalono dzieła Jaakowa Josefa z Połonnego. W swym nauczaniu J.M. ze Z. podkreślał rolę mistycznej kontemplacji (d(e)wekut), twierdząc, że jedynym sposobem jej osiągnięcia jest oderwanie się od rzeczywistości i ekstaza. Jego zdaniem, do dwekut można dojść albo przez studiowanie świętych ksiąg i dobre uczynki, albo też poprzez ascezę. Sam wybrał tę drugą drogę. Podobnie jak jego nauczyciel, Dow Ber, nie wierzył by stan permanentnego „przylgnięcia” do Boga był możliwy do osiągnięcia dla zwykłego człowieka, zajętego codzienną krzątaniną. Jako pierwszy, wprowadził śpiew do liturgii chasydzkiej. Uważał się za proroka, przez którego przemawia sama Szechina. J.M. ze Z. nie pozostawił po sobie żadnych pism. Założył dynastię cadyków, która rozgałęziła się później na całą Galicję i Ukrainę.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.