parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
pseud. Daria, Ksenia, Luna, Maria (1902 Stryj – 1975 Warszawa) – działaczka komunistyczna, wysoki funkcjonariusz UB; żona lwowskiego działacza syjonistycznego, dr. Natana Brystygiera. Była absolwentką historii na UJK (doktorat uzyskała w 1926), studiowała też w Paryżu (1927-1928). Była nauczycielką w jednym z gimnazjów i seminarium nauczycielskim organizacji Tarbut w Wilnie (1928-1929). Za uczestnictwo w strajku nauczycielskim została pozbawiona praw do nauczania. Od 1927 była sympatykiem ruchu komunistycznego. Redagowała „Przegląd Współczesny” (Lwów 1931). W latach 30. pełniła wiele funkcji w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (MOPR) i Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy. Po zajęciu Lwowa przez Sowietów, była sekretarzem Komitetu Obwodowego MOPR, a od 1940 – członkiem Wszechzwiązkowego KC tej organizacji. Współpracowała z pismem „Nowe Widnokręgi”. Po napaści niemieckiej na Związek Radziecki ewakuowała się do Charkowa, a następnie do Samarkandy. Od 1943 była członkiem KC i sekretarzem Prezydium Zarządu Głównego ZPP. We wrześniu 1944 została członkiem Krajowej Rady Narodowej, a w październiku tego roku – członkiem PPR. W grudniu 1944 powierzono jej kierowanie wydziałem UB, w 1950 została dyrektorem Departamentu Politycznego MBP, w 1956 – członkiem Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego. Bliskie związki osobiste łączyły ją z J. Bermanem i H. Mincem. Szczególnie zasłużona dla „umacniania władzy ludowej”, skutecznie stosowała metody prowokacji politycznej i brała udział w intrygach w obozie rządzącym (m.in. uczestniczyła w organizowaniu sprawy przeciw J. Różańskiemu). Od maja 1958 przeszła na emeryturę i zajęła się pracą literacką, publikując pod nazwiskiem Prajs (m.in. wydała dwa tomy opowiadań i powieść Krzywe litery, 1960).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.