parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
po chrzcie – Thomas Edler von Schönfeld; później Sigmund Gottlob Junius Frey (1753 Brno – 1794 Paryż) – frankista, członek loży Braci Azjatyckich, jakobin; kuzyn J. Franka. Po chrzcie, wraz z nowym nazwiskiem, otrzymał tytuł szlachecki. W 1782 stanął na czele buntu przeciwko Frankowi i – na jego rozkaz – przez rok był trzymany w domowym areszcie. Po zakończeniu kary wstąpił do loży Braci Azjatyckich, poszukującej syntezy judeochrześcijańskiej. Ponieważ uroczystość miała miejsce w Brnie, prawdopodobnie uczynił to za zgodą, a nawet zgodnie z sugestią Franka. Na potrzeby loży przetłumaczył m.in. fragment, napisanego w języku hebrajskim, sabataistycznego traktatu J. ben N.N. Eibe(n)schütza We-awo ha-jom el ha-ajin (hebr., I przyszedłem dzisiaj do źródła). Po śmierci Franka , D. uważano go za głównego pretendenta do przejęcia przywództwa w sekcie; nie udało mu się jednak zdobyć poparcia warsz. frankistów i przegrał walkę o sukcesję z triumwiratem dzieci Franka – Ewy, Rocha i Józefa. Opuścił Offenbach i – wraz z bratem oraz siostrą – udał się do Francji. W Strassburgu przyjął nowe nazwisko (S.G.J. Frey) i przyłączył się do jakobinów. Został ścięty na gilotynie, wraz z Dantonem, Chabotem (jego szwagrem) i Desmoulins'em.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.