parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
kabała rozwijana w XVI w. w Safed (Palestyna), w gronie zw. Szałasem Pokoju (hebr. Sukat Szalom), które tworzyli I. Luria i jego kilkudziesięciu uczniów. Nastąpiła wówczas reinterpretacja głównych założeń i idei kabały. Punktem wyjścia dla k.l. była konstatacja pełni, nieskończoności i wszechobecności Boga. W tak pojętej jedni i wyłączności nie ma miejsca dla świata. Aby świat mógł powstać, Bóg musi się wycofać z pewnego obszaru swego bytu. Następuje akt cimcum – kontrakcja. Dopiero w tak przygotowanej przestrzeni dla świata (hebr. tehiru) następuje emanacja. Promieniowanie boskiego światła kieruje się więc do wewnątrz, co obrazowi emanacji nadaje nieco odmienne znaczenie. Zamiast rozproszenia, jak w modelu neoplatońskim, następuje koncentracja; najniższa sefira, Malchut, staje się w pewnym sensie centrum stworzenia. Emanacja miała być pierwszym etapem wielkiego przepływu, naprzemiennego boskiego wdechu i wydechu, ożywiającego wszystko, co stworzone. Jednak w pierwszym etapie procesu nastąpiła katastrofa kosmiczna, zwana rozbiciem naczyń ( szwirat ha-kelim). Zaraz po niej rozpoczął się proces restytucji świata ( tik(k)un). Towarzyszyła temu przemiana sefir w oblicza boskie. Sugestywny, przejmujący siłą i dramatyzmem obraz personifikacji sefir, przesunięcie ich istoty z planu fizykalno-kosmicznego na osobowy otworzyły przed kabałą teren myślenia i obrazowania mitologicznego. Cierpiące oblicze Boga, uosobiony kosmos staje się gorącym wezwaniem człowieka do spełnienia jego głównego powołania. Bóg i człowiek patrzą sobie w twarz, odnajdują się w obliczu katastrofy, by przywrócić światu utraconą jedność. (Zob. też zmirot)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.