Mieses (Mises, Mizes) Majer Rachmiel (Jerachmiel)

Mieses (Mises, Mizes) Majer Rachmiel (Jerachmiel)

(1801 Lwów – 1891 tamże), mylony niekiedy z Abrahamem M. – kupiec, finansista, działacz polityczny, jeden z czołowych zwolenników postępu wśród Żydów lwowskich; syn Efraima Fiszela M., ortodoksyjnego kupca, prezesa Gminy żydowskiej we Lwowie;  ojciec Hermana M. i Jana M. (1820-1887). Z urodzenia i majątku należał do najbardziej wpływowej grupy Żydów lwowskich, zwanych „aksamitnymi Żydami”. Od 1840 uczestniczył aktywnie w zabiegach o wzniesienie Synagogi Postępowej we Lwowie (także jako hojny benefaktor); w tymże roku wszedł w skład nowo wybranego zarządu kahału, a w 1842 został jego asesorem. Był jednym z głównych inicjatorów sprowadzenia do Lwowa postępowego kaznodziei, A. Kohna. Należał do grona twórców linii kolejowej Lwów-Kraków i Galicyjskiej Kasy Oszczędności, w której do lat 60. XIX wieku pełnił wiele kluczowych funkcji. W okresie Wiosny Ludów (1848) brał czynny udział w wydarzeniach rewolucyjnych, zaprzyjaźniając się z Franciszkiem Smolką (podpisał opracowany przez Smolkę adres z 18 III 1848 do cesarza Ferdynanda I; uczestniczył w delegacji, która potem wręczyła go gubernatorowi Stadionowi; miał też być członkiem deputacji galicyjskiej do cesarza, kierowanej przez J. Lubomirskiego, oraz wejść do lwowskiej Rady Narodowej; a także – w końcu kwietnia 1848 – wejść w skład Beiratu, utworzonego przez Stadiona). Od lipca 1848 był miedzy innymi członkiem komisji, przygotowującej Statut samorządowy Lwowa; we wrześniu tego roku został wybrany do Wydziału Miejskiego (odpowiednik Rady Miejskiej), obejmując w nim sprawy finansowe, a po rozwiązaniu władz miejskich w listopadzie 1848 – do Wydziału, utworzonego przez zaborców po zbombardowaniu miasta. W latach 50. i 60. działał głównie w Gminie żydowskiej, której przewodnictwo objął w 1874. Był jedną z czołowych postaci lwowskiego życia gospodarczego, miedzy in.nymi jako członek Izby Handlowej i Przemysłowej (od 1850) i generalny agent galicyjski lwowskiej filii Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Austriacki Feniks”. Pod koniec lat 70. wycofał się z życia publicznego. W 1881 został nobilitowany (nieimmatrykulowany do tak zwanych Ksiąg Majestatycznych). Został pochowany na cmentarzu żydowskim we Lwowie.