Gottlieb Leopold

Gottlieb Leopold

([1879] 1883 Drohobycz – 1934 Paryż) – malarz, grafik; brat Maurycego G. Pochodził z utalentowanej artystycznie rodziny Żydów drohobyckich. Studiował w krakowskiej ASP (1896-1902), pod kierunkiem J. Malczewskiego i w Monachium. Był członkiem „Grupy Pięciu” oraz – krótko – Stowarzyszenia Artystów Polskich „Rytm”, wied. grupy artystycznej „Hagebund”, a także Towarzystwa Artystów Polskich w Paryżu. Od 1904 – z przerwami – mieszkał w Paryżu. W 1910 wyjechał do Jerozolimy, by podjąć pracę w Szkole Rzemiosł Artystycznych „Becalel”. Podczas I wojny światowej służył w I Brygadzie Legionów Polskich, jako rysownik frontowy; z tego okresu pochodzi ok. 1000 rysunków kredką (portrety legionistów i obrazki poświęcone tematyce wojennej). W latach 30. przez dłuższy czas przebywał w Niemczech. Utrzymywał stały kontakt z Polską, zwłaszcza z Krakowem, gdzie najczęściej pokazywał swoje prace. Z „Grupą Pięciu” wystawiał w Krakowie, Warszawie, Wiedniu, Berlinie, Lwowie, oraz na Salonach paryskich. Początkowo malował ekspresyjne portrety, stosował deformację (Portret rzeźbiarza Rembrandta Bugati). W późniejszych latach tworzył wielkie, dynamiczne kompozycje figuralne o tematyce religijnej (Wskrzeszenie Łazarza). Po 1918, kiedy na stałe osiadł w Paryżu, zafascynował go temat pracy i codzienności. W obrazach z tego okresu zaznacza się już dążenie artysty do idealizacji świata, cechuje je monumentalizm kompozycji, budowanej z syntetycznych form, gestów oraz stylizowanych szat postaci. G. malował także słoneczne pejzaże z południa Francji. Później tworzył harmonijne, rytmiczne kompozycje figuralne, utrzymane w silnie rozbielonych tonacjach barwnych, prześwietlone łagodnym światłem roztapiającym formy. W późnym jego malarstwie dominuje temat kobiety (Kobiety przy pracy). G. zajmował się także grafiką; w Paryżu, wspólnie z L. Cylkowem, wydał Album litografii (1904).