parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(około 1800 Poznań – 1852 Warszawa) – księgarz i wydawca warszawski, tłumacz poezji polskiej; syn kupca poznańskiego, Henryka M.; brat Samuela Henryka M. i Ludwika M .; ojciec wielce zasłużonego dla księgarstwa europejskiego Henryka M.; szwagier A. Lessera. Należał do oświeconej i zasymilowanej kulturowo społeczności żydowskiej, jednak nie zmienił wyznania; był wielkim polskim patriotą. W 1816, wraz z bratem, Samuelem, zamieszkał w Warszawie. M. był samoukiem. Początkowo pracował jako buchalter. Pisał wiersze w języku niemieckim, tłumaczył na niemiecki poezje S. Twardowskiego, A. Mickiewicza, K. Brodzińskiego, J.U. Niemcewicza; publikował je w czasopismach niemieckojęzycznych, miedzy innymi w „Warschauer Abendblatt”. W 1830, z bratem, założył spółkę i pozostał w niej aż do śmierci; bracia uruchomili w Warszawie (przy ul. Miodowej), pod firmą S.H. Merzbach, doskonale prosperującą księgarnię asortymentową, a przy niej wypożyczalnię książek, później także czytelnię. W okresie powstania listopadowego M. zaangażowany był w działalność patriotyczną; w jego księgarni, w której spotykali się literaci i uczeni, sprzedawano miedzy innymi zakazane przez cenzurę utwory J. Słowackiego. Na początku lat 30. XIX w. bracia wydali Poezje A. Mickiewicza. M. zajmował się korektą i redakcją wydawanych dzieł, trzymał pieczę nad ich poziomem edytorskim. Sam inicjował ważne przedsięwzięcia wydawnicze (miedzy innymi edycję historii powszechnej), wysokimi honorariami zachęcał poetów do pracy. Za jego życia firma wydała około 600 tomów dzieł. W 1849 car obdarował M. brylantowym pierścieniem za wydanie Gospodarstwa wiejskiego M. Oczapowskiego. W domu M. panowała patriotyczna atmosfera, w której wyrastał syn Zygmunta, Henryk, i którą następnie przekazał swoim dzieciom, wychowywanym już na obczyźnie.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.