parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
właśc. Mosze Cwi Feincajg (1898 Brok – 1942) – pisarz tworzący w języku jidysz. Wykształcenie religijne do 18 roku życia zdobywał w szkołach Ostrowii Mazowieckiej. Potem mieszkał w Łomży, a następnie w Warszawie (1924-1939). Był prywatnym nauczycielem języka jidysz i hebrajskiego. Związany z PS, działał w związanym z tą partią ruchu młodzieżowym. Jeździł po kraju z odczytami o Erec Israel i literaturze żydowskiej. Po wybuchu II wojny światowej uciekł do Białegostoku. Zagrożony aresztowaniem za działalność syjon., przeniósł się do Nieświeża, gdzie przebywał do końca czerwca 1941. Zmarł w obozie koncentracyjnym wiosną 1942. Jako poeta, debiutował w 1923 w „Warszewer Almanach” (Almanach Warszawski). Jego poezja przesycona jest klimatem tragizmu i mistycyzmu oraz erotyką. Publikował wiersze, nowele, eseje i artykuły publicystyczne, głównie w prasie jidysz (m.in. „Warszewer Szriftn” [Pisma Warszawskie], „Di Jidisze Wełt” [Żydowski Świat], „Literarisze Bleter”, „Hajnt”, „Dos Wort”, „Arbeter Cajtung”). Był redaktorem wielu almanachów i pism literackich: „Erszter Sznit” (jid., Pierwsze Cięcie, 1930-1931); „Kantoren” (jid., Kantorzy, 1934), miesięcznik „Szriftn” (jid., Pisma, 1936-1938) oraz współredaktorem piątkowego dodatku literackiego do „Dos Wort”, a następnie do „Dos Naje Wort” (1935-1939).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.