parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
urzędnik królewski będący najwyższym autorytetem w sprawach podatków państwowych, któremu podlegał ustanowiony w 1563 zasadniczy podatek, tzw. pogłówne, wnoszony przez ludność żydowską, zamieszkałą w dobrach i miastach królewskich oraz prywatnych. W związku z kompetencjami, P.W.K. był uprawniony do wydawania uniwersałów, regulujących sposób i systematyczne płacenie pogłównego. Kiedy od przełomu XVII i XVIII w. działalność wszystkich szczebli samorządu żydowskiego została poddana kontroli władzy państwowej i dominialnej, wzrósł zakres kompetencji P.W.K. – do decyzji w sprawach organizacyjnych i personalnych włącznie. Na polecenie P.W.K., Marszałek Sejmu Żydów Korony zwoływał zjazdy sejmowe. P.W.K. ustalał liczbę symplarzy, którym wydawał świadectwa tożsamości. Na każdy zjazd sejmowy delegował swego komisarza, który śledził przebieg obrad, i w jego imieniu w zasadniczych sprawach wydawał dyspozycje (ordynacje). W 1739 komisarz Skarbu Koronnego ograniczył działalność rabinów wyłącznie do prowadzenia ceremonii religijnych; w 1753, po zjeździe sejmowym, ustalił liczbę deputatów i symplarzy oraz sposób ich zasiadania na zjeździe poszczególnych jednostek terytorialnej administracji kahalnej, pozbawiając w ten sposób tradycyjne prawa deputatów sejmowych. W dyspozycji z 1753 komisarz przypomniał też, że stałym obowiązkiem deputatów po zakończeniu obrad był wybór trzech przedstawicieli, którzy powinni w ciągu czterech tygodni od zakończenia zjazdu udać się „z pokłonem” do P.W.K. i przedstawić mu wydaną przez komisarza dyspozycję. W XVII w. zakres działalności P.W.K. w sprawach podatków państwowych zmniejszył się, jednak znacznie wzrosła jego władza i uprawnienia nad samorządem żydowskim.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.