parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1869 Brześć n. Bugiem – 1949 Hajfa) – rabin, działacz syjon.; jego dziadkiem ze strony matki był rabin lwowski Hirsz Ornstein – wnuk J.M. Ornsteina. B. studiował w Berlinie i Freiburgu (doktorat z filozofii uzyskał w 1898) oraz w Hochschule für die Wissenschaft des Judenthums. Pełnił funkcję kaznodziei i rabina w Stanisławowie (1900-1906) i w synagodze reformowanej w Łodzi (1908 [1909] – 1939). Zasiadał w zarządzie Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Muzycznego i Literackiego „Hazomir”. Z ruchem syjonistycznym związał się w czasie studiów (m.in. współzałożyciel organizacji Jung Israel w Berlinie w 1891). W 1919 był członkiem Komitetu Delegacji Żydowskich przy Konferencji Pokojowej w Paryżu. Był jednym z przywódców ruchu syjonistycznego w Galicji, a potem w Polsce. W 1919-1922 poseł na sejm (do parlamentu wszedł jako zastępca elekta); senator RP i przewodniczący Koła Żydowskiego w Sejmie RP (1922-1927), członek komisji oświaty i kultury oraz regulaminowej. Należał do inicjatorów tworzenia szkolnictwa hebrajsko-polskiego, pełniąc w nim m.in. rolę kuratora i prez. Związku Zrzeszeń Społecznych, utrzymujących tego typu placówki. Z jego inicjatywy w 1912 utworzono w Łodzi Towarzystwo Żydowskich Szkół Średnich, które powołało do życia (jeszcze w tym samym roku) pierwsze gimnazjum żydowskie. B. był jednym ze współtwórców Instytutu Nauk Judaistycznych w Warszawie. Po wybuchu wojny opuścił Polskę i w 1940 dotarł do Palestyny. Działał w Stowarzyszeniu Imigrantów Polskich. Opublikował Elemente der reinem Wahrrechnung, ein Beitrag zur Erkenntnisstheorie (1899); po śmierci B. wydano jego pamiętniki ( Zichronot, 1960).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.