parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1817 Książ, wówczas w zaborze pruskim – 1891 Monachium) – historyk żydowsko-niemiecki, twórca nowoczesnej żydowskiej historiografii, biblista. Początkowo w Wolsztynie przygotowywał się do kariery rabina. W 1836 porzucił wcześniejsze plany. W 1842 podjął studia na uniwersytecie we Wrocławiu. Doktorat uzyskał w Jenie, za pracę Gnostizismus und Judenthum (1846). W 1853 został wykładowcą historii Żydów i Biblii w nowo otwartym Jüdisch-Theologisches Seminar in Breslau, zaś w 1869 – honorowym profesorem uniwersytetu wrocławskiego. Od 1852 współpracował z pismem naukowym „Monatsschrift für Geschichte und Wissenschaft des Judentums” („MGWJ”), a w 1869-1888 wydawał je. Działalność twórcza G. była niejako ukoronowaniem niemieckiego ruchu naukowego Wissenschaft des Judentums. Wśród licznych prac tego autora szczególne miejsce zajmuje Geschichte der Juden von ältesten Zeiten bis zur Gegenwart (t. 1-11, 1853-1875). Była ona najpoczytniejszym dziełem historiografii żydowskiej XIX i pocz. XX w.; ukazywało się ono w licznych tłumaczeniach i w różnych wersjach; odegrało ważną rolę eduk., jak również w sferze budzenia świadomości narodowej, także wśród Żydów polskich. Mimo ogromu zawartej w nim wiedzy faktograficznej i doskonałości narracji opisu, ma wiele słabości, związanych przede wszystkim z niedocenianiem czynników społeczno-ekonomicznych, niezrozumieniem wpływu ruchów mistycznych (choć G. wykazywał pewną sympatię dla chasydyzmu), marginalnym traktowaniem skupisk żydowskich, mających – zdaniem autora, acz często niesłusznie – mniejsze znaczenie (np. skupisk pol., rosyjskich). Ważne miejsce w historiografii żydowskiej zajął też esej G. z 1846 Über die Konstuktionder jüdischen Geschichte. (Zob. też: Dinesohn Jakub; Rabinowicz Saul Pinchas)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.