parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1894 Częstochowa – 1944 Majdanek?) – architekt, malarz. W 1912 ukończył polskie gimnazjum w Częstochowie, później studiował w École des Beaux-Arts w Paryżu (1912-1914), a po I wojnie światowej – na wydziale architektury Politechniki Warszawskiej. Podczas wojny przebywał w Częstochowie, gdzie zaprzyjaźnił się z E. Zakiem; prowadzili wspólną pracownię. W 1917-1922 G. współpracował z grupą literacką „Skamander”. Od 1920 do 1925 przebywał w Paryżu, przyjaźnił się tam z polską kolonią artystyczną, kilkakrotnie odwiedzał Włochy, Bretanię, Normandię. W 1923, razem z T. Gronowskim i A. Bormanem, założył atelier graficzne „Plakat”. Po powrocie do Warszawy, wraz z G. Sigalinem, otworzył biuro architektoniczne. Projektował budynki przemysłowe, domy i wille (m.in. gmach Adrii, domy przy ul. Kieleckiej w Warszawie). W 1925, na Wystawie Paryskiej, otrzymał złoty medal za projekt Dworca Głównego w Warszawie. Malował pejzaże, martwe natury, studia portretowe; zajmował się plakatem, grafiką; dużo rysował. Używał wielu technik artystycznych: oleju, gwaszu, sangwiny, pastelu. Był zafascynowany sztuką P. Cézanne'a. Wystawiał w warszawskim TZSP, na Salonach IPS i Salonach Paryskich. Podczas II wojny światowej, zamknięty w getcie warszawskim, dzielił mieszkanie z R. Kramsztykiem. Następnie, zaopatrzony w dokumenty na nazwisko Stanisław Kostka Kwiatkowski, zamieszkał w Warszawie po „aryjskiej stronie”. Aresztowany przez Niemców, więziony był na Pawiaku. Potem został wywieziony do obozu w Majdanku. Niezidentyfikowany przez Niemców, pracował tam jako ogrodnik. Zginął prawdopodobnie już po opuszczeniu wyzwolonego obozu.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.