parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(Matatiahu) używał pseudonimu i krypttonimu – M.M. Mateusz Przemyski (1885 Przemyśl – 1942?) – judaista, filolog, historyk, publicysta, działacz społeczny z Przemyśla; brat Józefa M. Pochodził z kupieckiej rodziny o wielkich tradycjach religijnych, później związanej z haskalą. Początkowo uczył się w szkole religijnej rabina Glazera, potem ukończył Państwowe Gimnazjum Klasyczne w Przemyślu. Studia filozoficzne odbywał na uniwersytecie w Wiedniu. Od 1910 pracował naukowo we Lwowie, Krakowie, Wiedniu i w Berlinie, zajmując się religioznawstwem, filologią, historią i obyczajowością Żydów. Podczas I wojny światowej służył w wojsku austriackim. Był ławnikiem Zarządu Miejskiego w rodzinnym Przemyślu (1928-1934) oraz przewodniczącym Związku Kupców. Współpracował z licznymi czasopismami i dziennikami żydowskimi, wydawanymi zarówno w języku jidysz, hebrajskim (np. „Ha-Micpe”, „Ha-Olam”, „Ha-Jarden”, „Ba-Derech”), jak i w jezyku polskim („Wschód”, „Gazeta Wieczorna”, „Kurier Lwowski”, „Chwila”, „Nasz Przegląd”, „Nowy Dziennik”, „Miesięcznik Żydowski” i inne) oraz w języku niemieckim. Obok setek artykułów, do jego większych prac należą: W kwestii nienawiści rasowej (1912); Etyka żydowska a Europa (1933); Judaizanci we wschodniej Europie (1933); Żydzi w obronie granic Polski przedrozbiorowej (1935); Nauka o rasach w służbie polityki (1937); Żydzi jako rolnicy w dawnej Polsce (1938); Polacy chrześcijanie pochodzenia żydowskiego (1938, tom 1-2), zawierająca 315 życiorysów z genealogią wybitnych osobistości. Ponadto napisał wiele dzieł w języku niemieckim (miedzy innymi Zur Rassenfrage, 1919; Die Jüdische Sprache. Eine historische Grammatik des Idioms der integralen Juden Ost- und Mitteleuropas, 1924).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.