parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1898 Nowy Jork – 1992) – aktorka amerykańska, grająca w językach jidysz i angielskim. Pierwsze kroki stawiała w teatrze żydowskim w Filadelfii. Zdobyła uznanie, występując na scenie żydowskiej w Nowym Jorku. Grała także w wodewilach anglojęzycznych (także jako piosenkarka i tancerka). Poza karierą dramatyczną, rozwijała swój talent w repertuarze wodewilowym (brała udział w licznych tournée, m.in. u boku męża w 1935). W 1936 sprowadził ją do Polski J. Green i obsadził w roli tytułowej pierwszego, wyprodukowanego przez jego wytwórnię filmu Jidł mitn fidł (jid., Judel gra na skrzypcach), a w roku następnym w obrazie Mamełe (jid., Mateczka), dzięki którym podbiła publiczność żydowską w naszym kraju. Publiczność ta podzieliła się wówczas na „piconistów” – entuzjastów sztuki jidysz, i „antypiconistów” – odżegnujących się od popularnego nurtu teatru i filmu jidysz (por. szund). Od 1942 artystka kierowała Molly Picon Theater w Nowym Jorku. Po II wojnie światowej odwiedzała obozy przesiedleńców i uchodźców, oraz odbywała tournée po Australii, Ameryce Płd. i Europie. W tym czasie gościła także w Polsce, spotykając się ze swą publicznością. W 1960 powróciła do występów na scenie anglojęzycznej. Grała także w filmach i występowała w telewizji. Święciła sukcesy w musicalach Milk and Honey (1961) oraz How to be a Jewish Mother (1967). Kolejom losów swej rodziny i własnym poświęciła wspomnieniową książkę So Laugh a Little (1962). Jej mężem był – pochodzący z rodziny ortodok. z Polski – reżyser, pisarz, aktor, Jakub Kalisz (Kalich; 1892-1975), przebywający w Stanach Zjednoczonych od 1914, który często występował u boku żony. Niemało przyczynił się do stworzenia jej scenicznego wizerunku, m.in. także pisząc dla niej sztuki i piosenki w języku jidysz.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.