parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
używał wielu pseudonimów i kryptonimów, m.in.: Hiszpan, Z.H. (1854 Warszawa – 1931 tamże) – działacz ruchu robotniczego, ekonomista, tłumacz i publicysta; ojciec Jerzego H.; mąż Heleny H. Pochodził z kupieckiej rodziny warszawskich Żydów, związanej z ruchem asymilatorskim. Już jako dziecko, w 1863, brał udział w demonstracjach patriotycznych. Studiował w wied. Akademii Handlowej i petersburskim Instytucie Górniczym. W Rosji związał się z rewolucjonistami; uczestniczył w demonstracjach. Do Warszawy przyjechał, by organizować kółka socjalistyczne. Aresztowany w 1879, skazany został na osiedlenie na Syberii (1880–1883). Kiedy przyjechała doń jego narzeczona Helena – pobrali się. Po powrocie do Warszawy współpracował z wieloma czasopismami (m.in. z „Przeglądem Społecznym”, „Głosem”, „Prawdą”, „Proletariatem”). Skupiał wokół siebie radykalną młodzież. Wykładał na tzw. Uniwersytecie Latającym. Od 1898 należał do PPS, a po jej rozłamie w 1906 – do PPS – Frakcji Rewolucyjnej. Po upadku rewolucji wyjechał do Galicji, gdzie nadal działał w partii i prowadził ożywioną działalność oświatową. Podczas I wojny światowej i później mieszkał w Warszawie; zajmował się nadal działalnością oświatową. Jego dorobek publicystyczny i pisarski jest bardzo obfity; tłumaczył literaturę piękną, naukową, pisał prace z dziedziny ekonomii (m.in. Logika ekonomii. Zasadnicze pojęcia ekonomiczne ze stanowiska nauki o energii, 1896; Finansowe podstawy bytu ekonomicznego w niepodległej Polsce, 1917; Rola kapitału amerykańskiego w życiu państwowym i gospodarczym Polski, 1928); pozostawił niedokończony pamiętnik Socjalizm przed pół wiekiem w Polsce i w Rosji. Przeżycia i rozważania (fragmenty były druk. w „Niepodległości” 1930, t. 3, oraz w „Świecie” 1930, nr 8).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.