parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
akty prawne nadawane społeczności żydowskiej przez władców, regulujące jej sytuację w państwie, nadające jej rangę odrębnego stanu. Pierwsze w średniowiecznej Europie p.g. nadał w 1157 Żydom niemiecki cesarz Fryderyk Rudobrody, w 1244 Żydom austriackim – Fryderyk II Bitny, w 1251 Żydom węgierskim – Bela IV, a w 1254 Żydom czeskim – Przemysł II Ottokar. Zalążkiem p.g. Żydów polskich był przywilej księcia kaliskiego, Bolesława Pobożnego, z 1264 (Żydom śląskim przywileje nadali: Henryk IV Probus w 1273, Bolko I Świdnicki w 1295 i Henryk III Głogowski w 1299; Statut Kaliski). Przywilej Bolesława Pobożnego został w 1334 rozszerzony na Żydów w całej Polsce przez króla Kazimierza I Wielkiego, który potwierdził kilkakrotnie (1364, 1367) zmienione i uzupełnione jego wersje (por. Kazimierza I Wielkiego polityka wobec Żydów). P.g. ponownie zostały potwierdzone przez Kazimierza Jagiellończyka w 1453 (por. Kapistrano Jan de). Fundamentem sytuacji prawnej Żydów na Litwie były przywileje wydane w 1388-1389 przez Wielkiego Księcia Witolda. P.g. były modyfikowane i potwierdzane przez większość kolejnych władców, szczególnie w okresie osłabienia władzy królewskiej w 2. połowie XVII i XVIII w. Żydzi wielkopolscy w 1669 otrzymali od Michała Korybuta Wiśniowieckiego potwierdzenie zbioru p.g. i prowincjonalnych, aprobowanego przez następnych władców. Przywileje Żydów małopolskich potwierdzili m.in. królowie Jan III Sobieski (1676; por. Jan III Sobieski a Żydzi polscy), August III (1735) oraz Stanisław August Poniatowski (1765; łącznie z przywilejami Żydów krakowskich). Zagwarantowana odrębność stanowa Żydów stała się przedmiotem dyskusji w dobie Sejmu Czteroletniego.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.