parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
pseud. Bal-Machszowes (jid., Zadumany, Rozważny) (1873 Kowno – 1924 tamże) – krytyk literatury jidysz i hebrajskiej. Studiował w jesziwie, związanej z ruchem musar na terenie Kurlandii, a później – medycynę w Heidelbergu i Berlinie. Egzamin upoważniający do praktyki lekarskiej w Rosji zdał w 1905 i od tego czasu praktykował w Kownie, Rydze, Warszawie i Petersburgu. Pierwsze próby literackie podjął ok. 1895 w kręgu studenckiego kółka. Pierwsze krytyki literackie zaczął pisać ok. 1899, początkowo w języku niemieckim i rosyjskim. Wkrótce, pod wpływem I.L. Pereca, poświęcił się głównie pisaniu w języku jidysz. Uważał, że dzieła w języku jidysz i hebrajskim są dwiema gałęziami tej samej literatury narodowej Żydów. Jego zasługą jest przede wszystkim wypromowanie literatury jidysz, jako odrębnej dziedziny twórczości artystycznej, oraz wprowadzenie do niej i do jej krytyki, kryteriów oraz standardów estetycznych, obowiązujących w literaturze zachodnioeuropejskiej. E. był autorem pierwszego krytyczno-literackiego przeglądu, zamieszczanego na łamach pisma „Der Jud” (1901). Redagował „Di Jidisze Sztyme” (jid., Głos Żydowski, Ryga 1910) oraz rubrykę lit. w „Der Frajnd” (Warszawa 1912). W 1922-1924, mieszkając w Berlinie, kierował także wydawnictwem Klalverlag. Jego dzieła zebrane ( Geklibene szriftn) ukazały się drukiem w Wilnie (t. 1-5, 1910-1915). E. tłumaczył na język jidysz klasykę europejską, oraz – jako zwolennik syjonizmu – powieść T. Herzla Altneuland. Był uważany za największego krytyka literatury żydowskiej swych czasów i – być może – dlatego zapomnieniu uległy jego wartościowe, napiętnowane pesymizmem Ironisze majsłech (jid., Ironiczne opowiastki), napisane po 1910.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.