parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
arab. Abul Hassan Allawi (ok. 1075 Toledo – 1141) – poeta i filozof. W młodości prowadził wędrowny tryb życia w południowej Hiszpanii; ok. 1120 osiadł w Sewilli, następnie mieszkał w Kordobie, Granadzie i Toledo, gdzie prowadził praktykę lekarską. Schyłek życia spędził w Kordobie, skąd w 1141 udał się w podróż do Palestyny; przerwał ją, zatrzymując się w Egipcie. Według legendy, zmarł u wrót Jerozolimy. Jego hebrajskojęzyczna twórczość nosi wyraźne wpływy literatury arabskiej. Filozoficzne poglądy J. ha-L. kształtowały się pod wpływem poglądów perskiego mistyka Ghasali, głoszącego że dusza ludzka błąka się między niebem a ziemią w poszukiwaniu doskonalszego bytu. W filozoficznym dziele Ha-Kuzari (hebr., Chazarowie; arab. Al-Hazari), napisanym w formie dialogu króla Chazarów z filozofem, chrześcijaninem, muzułmaninem i żydem, J. ha-L. dowodzi, że fundamenty judaizmu stanowią fakty historyczne, proroctwa i przestrzeganie zasad religii. Tęsknotę za Ziemią Obiecaną i wiarę w odrodzenie Izraela zawarł w cyklu pieśni Syjonidy (przekład polski Z. Bromberg-Bytkowski, opublikowany przez M. Bałabana w: Historia i literatura żydowska, t. 2, 1925), które weszły do liturgii postu Tisza be-Aw. (Zob. też: bakasza; Satanow Icchak)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.