parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(XV/XVI wiek) – kupiec i finansista żydowski, dostawca klejnotów na dwór królewski. Pochodził z rodziny osiadłej w Brandenburgii, gdzie w 1510, za panowania księcia Joachima I, sfingowano proces o profanację hostii przez Żydów, przy czym 42 z nich spalono na stosie, po zastosowaniu tortur, a pozostałych wygnano z kraju. Ł. z B., wraz z rodziną, przybył do Kazimierza pod Krakowem i podjął tam działalność handlową i finansową. Swą córkę, Małkę, wydał za mąż za bogatego i wpływowego kupca, Izraela Isserla, ojca późniejszego rabina krakowskiego, M. Isserlesa. Izrael ułatwił mu dostęp do dworu królewskiego. W 1524 Ł. z B. dostarczył na dwór partię kosztowności. W następnym roku król Zygmunt I Stary wykorzystał zagraniczne doświadczenia handlowe Ł. z B., wysyłając go do Wenecji w charakterze eksperta i pomocnika sekretarza królewskiego, Josta Ludwika Decjusza, przy zakupie pereł dla królowej Bony. W nagrodę za wywiązanie się z powierzonego zadania, monarcha przyznał Ł. z B. bardzo szerokie uprawnienia handlowe. Zwolnił go też od płacenia podatków większych od tych, które płacili Żydzi kazimierscy. Ponadto, uwzględniając dotychczasową wierną służbę Ł. z B., król uwolnił go od obowiązku odpowiadania za swe czyny przed różnego rodzaju sądami, za wyjątkiem sądu rozpatrującego sprawy pod przewodnictwem wojewody i starosty krakowskiego, bądź przez samego monarchę. Pod koniec życia, kiedy w 1539 nowy książę brandenburski, Joachim II zezwolił Żydom na powrót do kraju, Ł. z B. opuścił Polskę; w 1547 mieszkał w Brunszwiku. Nie zerwał jednak wszystkich więzów z Rzeczpospolitą. W 1547 od Zygmunta I Starego otrzymał list żelazny, mający go chronić w ciągu roku a vi et potentia quarum libet personarum ac a iure.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.