parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebrajski, Makabij(j)a) – igrzyska sportowe Wszechświatowego Związku Żydowskich Towarzystw Gimnastyczno-Sportowych „Makabi” (por. Makabi), organizowane od 1932 dla członków stowarzyszonych w nim klubów (przed wojną nieregularnie, a od 1953 co cztery lata), w których duże sukcesy odnosili reprezentanci polskiej organizacji Makabi. Pierwsza oficjalna M. poprzedzona była nieoficjalnymi igrzyskami, towarzyszącymi kongresom Makabi w Pradze (1929) i Amsterdamie (1930). W 1930 127-osobowa reprezentacja Polski wywalczyła wicemistrzostwo w gimnastyce na przyrządach i skokach do wody. I M. Letnia w 1932, zorganizowana w Palestynie, przyniosła ekipie polskiej I miejsce i puchar w klasyfikacji drużynowej 27 zespołów; uczestniczyło w niej 66 sportowców z Polski; zdobyli 368 punktów (Austria 281 punktów, Stany Zjednoczone 277 punktów). W II M. Letniej w 1935 ekipa polska, licząca 90 osób, zajęła V miejsce (po Austrii, Niemczech, Erec Israel i Stanach Zjednoczonych); w związku z niejasnymi kryteriami punktowymi, w prasie polskiej pojawiły się informacje, że reprezentacja ustąpiła miejsca jedynie sportowcom żydowskim z Austrii, dzięki bardzo dobrej postawie lekkoatletów, gimnastyków, pływaków i koszykarek. Staraniem polskich działaczy Makabi, w dniu 2-5 II 1933 zorganizowano w Zakopanem I M. Zimową (Zimowe Igrzyska Światowej Organizacji „Makabi”). Polska drużyna zajęła w niej I miejsce, wyprzedzając Czechosłowację i Austrię (zwycięstwo dla Polski zdobyli między innymi: Izaak Wahrenhaupt w biegu narciarskim na 18 km i Ritzi Schwarcbard w biegu na 8 km, Maksymilian i Regina Enkerowie w saneczkarstwie, Henryk Mükenbrun w biegu zjazdowym). W II M. Zimowej w dniu 18-24 II 1936 w Czechosłowacji (Bańska Bystrica), żydowscy sportowcy z Polski nie odnieśli już tak spektakularnego sukcesu, zajmując dalsze miejsce (zwyciężył tylko I. Wahrenhaupt w biegu narciarskim na 30 km). (Zob. też: Makabi, kluby w Polsce; Oddział Polski Wszechświatowego Związku „Makabi”)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.