parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(Szmuel); Freeman Artur (1844 [1845, 1849] Łunna na Grodzieńszczyźnie – 1880 Nowy Jork) – protagonista żydowskiego ruchu robotniczego. Studiował w jesziwie, a następnie w wileńskiej szkole rabinów. Zagrożony aresztowaniem, wyemigrował do Londynu, gdzie związał się z kręgiem ideologa rosyjskiego narodnictwa, Piotra Ławrowa. Jako zecer i drukarz, brał udział w wydawaniu rosyjskiego pisma „Wpieriod”. Był współorganizatorem żydwskiej sekcji I Międzynarodówki i autorem pierwszego manifestu socjalistycznego, napisanego w języku hebrajskim. Wszedłszy w konflikt z rabinem londyńskim, w 1877 wyjechał do Wiednia. Współpracował z pismem P. Smolenskina „Ha-Szachar”; zaczął wydawać pierwsze żydowskie socjalistyczne pismo w języku hebrajskim „Ha-Emet” (Prawda; zostało zamknięte po ukazaniu się trzeciego numeru, z powodu aresztowania redaktora, wiązanego ze sprawą w zamachu na Wihelma I). Wydalony z Austrii, działał w Niemczech. Wszędzie prześladowany był za propagowanie idei socjalistycznych (między innymi wydalony z Prus w 1879). Po krótkim pobycie w Anglii przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie popełnił samobójstwo w wyniku zawodu miłosnego. Pozostawił w rękopisie historię ruchu socjalistycznego Masat nafszenu (hebrajski, Nasze ideały).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.