parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
właśc. Leopold Blumental; używał też innych pseudonimów, m.in. Leon Bielski, Lew Gorski, Acosta (1865 Warszawa – 1941 tamże) – prozaik, dramaturg, poeta i publicysta piszący po polsku, redaktor „Wolnego Słowa” (1907-1913). Absolwent prawa Cesarskiego UW. Jako publicysta śmiało występował w obronie liberalizmu (pięciokrotnie więziony przez władze carskie). Był niezwykle płodnym pisarzem. Propagował esperanto (por. Zamenhof Ludwik); był założycielem Polskiego Towarzystwa Esperantystów. Chrzest przyjął już w wieku dojrzałym (przed 1913). Publikował m.in. w „Izraelicie” (zerwał współpracę po proteście H. Nussbauma). Z czasem – zwłaszcza w okresie międzywojennym – jego wypowiedzi nabrały cech wrogich wobec judaizmu (występował również jako jego „znawca”) i niechęci do Żydów. W „negatywnych cechach ich charakteru” dopatrywał się wpływu getta. Wśród wielu wydanych książek sprawom żydowskim poświęcił m.in.: poematy Drży głos bolesny mój… (1908) i Klątwy ghetta (1908); Krótkie streszczenie odczytu… „Polski Żyd XVIII stulecia”. (Polacy i Żydzi w XVIII wieku w pojęciu współczesnego im Żyda-filozofa), (1908); Mojżesz współczesny. Powieść-studium (t.1: Rozdroże Teodora Herzla; t. 2: Fata morgana państwa żydowskiego, 1931); Mojżesz współczesny (1930); Pyrrhusowe zwycięstwo rabinów w sprawie uboju rytualnego czyli „Szechita” w świetle Talmudu… (1936); Kwestia żydowska. Deklaracja OZON-u i komentarze (1938) oraz – opatrzone wstępem – tłumaczenie autobiografii S. Majmona (1913). B. zmarł w październiku 1941 w getcie warszawskim. Pochowany został na cmentarzu ewangelickim (za jego grób gminie ewangelickiej zapłacił Judenrat).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.