parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(jid., Młody Teatr; określenie często bywa tłumaczone jako Teatr Młodych), właśc. Żydowskie Studio Eksperymentalne „Jung Teater” – awangardowy teatr żydowski w Warszawie, założony w 1932 przez M. Weicherta. W jego prace zaangażowana była grupa absolwentów prowadzonego przez Weicherta Żydowskiego Studia Teatralnego. J.T. miał charakter półzawodowy albo raczej półamatorski; dominowali w nim robotnicy i rzemieślnicy, pracujący w różnych zawodach i utrzymujący się z pozateatralnych dochodów. Teatr ten zyskał sporą popularność w 1932-1937. Najgłośniejszą jego premierą, która zarazem inaugurowała jego działalność, było wystawienie sztuki Boston Bernarda Blume'a (dotyczącej sprawy Sacco i Vanzetiego). Zespół J.T. występował kolejno w kilku miejscach; m.in. w Teatrze Ateneum (debiut); w lokalu cechu krawców w Galerii Luxemburga (przy ul. Senatorskiej) oraz na deskach Teatru Nowości, pełniącego w latach 30. rolę reprezentacyjnej sceny żydowskiej Warszawy. W związku z aurą końca lat 30. w Polsce, teatr nie otrzymał koncesji na dalszą działalność. Po licznych zabiegach, udało się ją Weichertowi uzyskać, pod warunkiem zmiany nazwy zespołu; powstała więc Młoda Scena. Pierwsza premiera wystawianej przez nią sztuki ( Przygody Beniamina Trzeciego Mendełe Mojcher Sforima) odbyła się w marcu 1937. Jednak już w maju 1937 koncesja została przez Komisariat Rządu cofnięta, a zaraz potem właściciel lokalu, gdzie wystawiano sztuki, polecił eksmitować teatr. W 1938 występował on w Wilnie pod nazwą Nowy Teatr. Po powrocie do Warszawy, nie mając koncesji ani lokalu, w 1939 teatr ten został rozwiązany.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.