parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
używał licznych pseudonimów i kryptonimów, miedzy innymi: Alski Alfred, Marek Andrzej, Nowak A., A.L. (1900 Warszawa – 1943 Moskwa) – działacz komunistyczny; teoretyk ruchu komunistycznego; jeden z czołowych działaczy organizacji Jugent; współtwórca ZPP w Związku Radzieckim; publicysta. Pochodził z żydowskiej rodziny robotniczej. Będąc uczniem, wstąpił do Żydowskiej Socjalno-Demokratycznej Partii Robotniczej „Poalej Syjon” w Polsce. W 1919 reprezentował PS w Warszawskiej Radzie Delegatów Robotniczych. W Wiedniu uczestniczył w międzynarodowej konferencji PS, opowiadając się po stronie lewicy. W 1921 wszedł w skład Komitetu Warszawskiego PS-L. Brał udział w kongresach Międzynarodówki. Po rozłamie w PS w 2. połowie 1921 wstąpił do KPRP. Na I Zjeździe Związku Młodzieży Komunistycznej w Polsce (marzec 1922) wybrany został sekretarzem KC KPRP. Za swą działalność polityczną był więziony (1922–1926). W 1927 wszedł w skład krajowego kierownictwa mniejszościowej frakcji KPP. Pracował w Wydziale Wojskowym i Wydziale do spraw Propagandy i Agitacji przy KC KPP. W 1929 wszedł w skład Biura Politycznego KC KPP oraz jego Sekretariatu. W 1932 jako reprezentant Polski podjął pracę w Czerwonej Międzynarodówce Związków Zawodowych w Moskwie. Aresztowany w Warszawie w 1933, w 1935 skazany został na 15 lat więzienia. 1 IX 1939 opuścił więzienie i po kilkumiesięcznej tułaczce trafił do Białegostoku. Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej ewakuował się w głąb terytorium Związku Radzieckiego. Od 1941 ściśle współpracował z radiem radzieckim. W Kujbyszewie, wraz z Wandą Wasilewską wydawał „Nowe Widnokręgi”, a potem (1943) w Moskwie stanął na czele Komitetu Organizacyjnego ZPP; wchodził w skład redakcji „Wolnej Polski”. Brał udział w przygotowaniach do utworzenia polskiej dywizji piechoty. Uczestniczył w I Zjeździe ZPP (czerwiec 1943). Zmarł nagle na atak serca. L. uprawiał głównie publicystykę polityczną; wybór jego artykułów zawarto w zbiorach Miejsce Polski w Europie (Moskwa 1944); Myśli o nowej Polsce (1948); O nową Polskę. Artykuły i przemówienia (1954).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.