parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(ok. 1879 [1881] Nowy Sącz – 1943) – działacz społeczny i polityczny (PPSD, PPS), adwokat, publicysta pism: „Naprzód”, „Dziennik Ludowy” i „Głos”. Pochodził ze znanej i zasłużonej rodziny. Po ukończeniu gimnazjum w Krakowie wstąpił na uniwersytet lwowski i w 1903/1904 uzyskał tytuł doktora praw. Po kilku latach otworzył pryw. kancelarię adwokacką. Do PPSD wstąpił w 1905, po 7 latach został wybrany do jej komitetu lwowskiego. W 1919 był już członkiem Komitetu Okręgowego i Komitetu Obwodowego PPS. Uczestniczył w Zjeździe II Międzynarodówki w Brukseli, oraz we wszystkich zjazdach PPS. Usunięty został z tej partii w 1936 przez CK Wykonawczy, za swe poparcie dla komunistów. W 1914 H. był członkiem wspierającym Związek Strzelecki; dopomagał finansowo w wyekwipowaniu Legionów. Był też inicjatorem zjazdu ugrupowań asymilatorskich ( asymilatorzy) w Warszawie (1919) i mediatorem między nimi. Był czynny w wielu organizacjach społecznych (współzałożyciel Klubu Demokratycznego; członek Wydziału Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego oraz Rady Nadzorczej Ludowego Towarzystwa Wydawniczego, a także piekarni robotniczej; wiceprez. Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, Rady Nadzorczej Towarzystwa Domów Ludowych). W Radzie Miejskiej Lwowa zasiadał w 1920-1935, pełniąc w niej różne funkcje i działając w kilku komisjach; delegat tejże Rady na Zjazd Miast Słowiańskich w Pradze. Był również przew. Komitetu Amnestyjnego (przekształconego w Komitet Pomocy Więźniom Politycznych); współzałożycielem i działaczem Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela; założycielem oddziału Zrzeszenia Prawników Socjalistów we Lwowie (wkrótce wszedł do władz tej organizacji), wiceprokuratorem i członkiem Rady Izby Adwokackiej. Podczas II wojny światowej ukrywał się po tzw. aryjskiej stronie pod przybranym nazwiskiem (Nowakowski), aresztowany zginął w którymś z obozów śmierci.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.