Wołkowicz Jojne (1908-?)

Życiorys

Urodził się 1 II 1908 r. w Dąbiu i był najmłodszym dzieckiem kupca Chaima Wołkowicza i Rojzy z domu Kaliskiej. Miał liczne rodzeństwo – siostry Rywkę (ur. 23 VI 1891 r. w Dąbiu), Frymet (ur. 24 IV 1895 r. w Dąbiu), Łaję (ur. 11 VII 1898 r. w Dąbiu) i Marjem (ur. 13 IV 1901 r. w Dąbiu) oraz braci Jakoba Wolfa (ur. 5 I 1893 r. w Dąbiu), Lajwego (ur. 5 XI 1902 r. w Dąbiu) oraz Josefa (ur. 27 V 1906 r. w Dąbiu; zm. 30 IV 1907 r. w Dąbiu) (APPoK).

Jojne został z zawodu krawcem. W latach 1937-1938 był członkiem siedmioosobowego zarządu Żydowskiej Biblioteki i Czytelni Społecznej w Dąbiu. Pełnił funkcję gospodarza biblioteki (Nowicki 2023). Nie do końca są znane jego losy wojenne. W ocalałej w Oneg Szabat korespondencji listownej jego brata Lajwego Wołkowicza, jest o nim niewielka wzmianka. Prawdopodobnie w lutym 1942 r. Jojne przebywał w warszawskim getcie. Jego brat Lajwe, uciekinier z Dąbia, w drodze do Warszawy został zatrzymany w Łowiczu i umieszczony w tamtejszym więzieniu. Złapano go, gdy próbował przekroczyć granicę Kraju Warty z Generalnym Gubernatorstwem. Nie liczył, że ocaleje i dzień po aresztowaniu napisał i wysłał z Łowicza do Warszawy kartę pocztową (21 II 1942 r.), której adresatką była Hinda Strykowska, prawdopodobnie krewna Lejba Strykowskiego, członka dąbskiego Judenratu, występującego w jego relacji pt. „Dąbie”, zdeponowanej w ARG (Nowicki, Kuberczyk 2012: 50-55; ARG t. 9: 70-74; RA vol. 5: 135-139). W liście do Hindy, Lajwe miał prośbę, by ta napisała Jojnemu o wszystkich jego przeżyciach (ARG t. 6: 432-433). Nie są znane jego dalsze losy.