Życie codzienne w getcie warszawskim przebiegało w rozdarciu między pozorami normalności a straszliwą okupacyjną rzeczywistością. Z jednej strony – działały kawiarnie, restauracje, można było iść do teatru, na koncert, wejść do dobrze zaopatrzonego sklepu, kupić słodycze lub modne ubranie. Z drugiej – większość mieszkańców cierpiała od głodu i chorób, rozpaczliwie starając się znaleźć pracę, która nie była jedynie źródłem zarobkowania, lecz przede wszystkim chronić miała przed wywózką. Świadectwem tego rozdarcia są zachowane dokumenty – opisy i relacje dotyczące życia w getcie, obwieszczenia, zwykłe bilety (ale przeznaczone do użytku w specjalnych gettowych środkach transportu), papierki po cukierkach, kartki żywnościowe. Warto zapoznać się z przykładowymi obiektami, by choć trochę przybliżyć sobie straszną zwyczajność mieszkańców dzielnicy zamkniętej.