parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
wyspa u wschodnich wybrzeży Afryki, była kolonia francuska, miejsce planowanego masowego osadnictwa Żydów. Po raz pierwszy ideę taką rzucił w 1885 niemiecki antysemita, Paul de Legarde. Dla Polski borykającej się z problemami gospodarczymi i bezrobociem, znalezienie terenów emigracyjnych było jedną z dróg poszukiwania możliwości rozładowania napięć wewnętrznych. W 1926 i 1927 komisje z Polski i Japonii badały warunki dla osadnictwa Żydów na M.; wnioski obu były negatywne. W l. 30. polski MSZ naciskał między innymi Francję, by ta otworzyła swe kolonie dla emigracji z Polski (w tym Żydów). Ze strony francuskiej padła propozycja umożliwienia osadnictwa na M. W celu zbadania realności tej idei, w 1937 udała się tam komisja, pod kierunkiem Mieczysława Lepeckiego (byłego adiutanta J. Piłsudskiego), z udziałem dyrektora Żydowskiego Centralnego Towarzystwa Emigracyjnego „JEAS", Leona Altera, oraz delegacji żydowskiej (powróciła 13 IX 1937). Potwierdziła ona ograniczone możliwości emigracji. Ze względu na zbliżającą się wojnę, nie podjęto realizacji tego planu, choć nacjonaliści polscy szermowali nadal hasłem „Żydzi na Madagaskar”. Niemcy hitlerowskie zainteresowały się projektem wywiezienia Żydów na M. w 1938, jeszcze przed Nocą Kryształową. Plan ten został skonkretyzowany latem 1940, po upadku Francji. Zakładano stworzenie tam „Wielkiego Getta” dla 4 milionów Żydów. Zaalarmowany tymi wieściami American Jewish Committee, podjął badania możliwości realizacji tego planu, za pośrednictwem komisji, pod kierunkiem rabina Eugena Havesi. Negatywnie oceniający je raport został ogłoszony w maju 1941. W tym czasie Niemcy zaniechali prac nad tym projektem, ze względu na negatywne stanowiska rządu Vichy oraz trudności w jego realizacji (transport i wysokie koszty).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.