parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
właść. Pesach Stark (1905 Stryj – 1996 Warszawa) – prozaik piszący w języku polskim, tłumacz. Był synem nauczyciela. Początkowo pisał w językach jidysz i hebrajskim, potem w języku polskim, którego nauczyła go siostra. Związany był z ruchem Ha-Szomer ha-Cair. Studia polonistyczne odbył we Lwowie; w 1932 uzyskał tytuł doktora i został nauczycielem w Płocku. Związał się z ruchem komunistycznym; lata 1935-1936 spędził w więzieniu we Lwowie. W 1937 przeniósł się do Warszawy, gdzie pracował jako sprzedawca w Księgarni Naukowej. Po wybuchu wojny w 1939, przedostał się do Lwowa, gdzie do 1941 był redaktorem „Czerwonego Sztandaru”, a następnie działu polskiego lwowskiego radia. W 1943-1946 pracował w redakcji tygodnika „Wolna Polska” w Moskwie, później (1949-1952) był pracownikiem Polskiej Agencji Prasowej w Rzymie. Na kanwie tego pobytu napisał i wydał w 1951 prokomunistyczną powieść Bieg do Fragala (w 1952 autor otrzymał nagrodę państwową III stopnia). W listopadzie 1966 był sygnatariuszem listu protestacyjnego pisarzy partyjnych w związku z usunięciem z PZPR Leszka Kołakowskiego, po czym sam z partii wystąpił. Odrzuciwszy komunizm, odnalazł tożsamość w żydowskich korzeniach. S. był epikiem dawnego żydowskiego świata w Polsce. Stworzył trylogię o środowisku chasydzkim: Głosy w ciemności (napisane w 1943-1946, drukowane w odcinkach w „Twórczości” w 1955; 1 wyd. w 1956); Austeria (1966) i Sen Azrila (1975). Wydał ponadto: powieść historyczna z XV-wiecznej Hiszpanii Przybysz z Narbony (1978, 1983); tom wspomnień Czarna róża (1962); powieści Wielki strach (1980; Wielki strach. To samo, ale inaczej, 1990), Echo (1988), Milczenie (1993); tomy opowiadań Imię własne (1961); dramaty Na wierzbach nasze skrzypce (1974), Sodoma; w 1991 ukazały się rozmowy Piotra Szewca ze S., pt. Ocalony na Wschodzie. S. przetłumaczył też L. Céline'a Śmierć na kredyt.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.