Rosenblatt Józef Michał

Rosenblatt Józef Michał

(1853 Kraków – 1917 Baden k. Wiednia) – prawnik, adwokat, profesor UJ; ojciec Alfreda R. Uczył się w Krakowie w Gimnazjum św. Anny, a potem studiował na Wydziale Prawa UJ. Po ukończeniu studiów podjął praktykę w krakowskim Sądzie Krajowym. Doktorat obronił w 1876, na podstawie pracy Zasady nauki o udziale w przestępstwie (Warszawa 1874), a następnie – otrzymawszy rządowe stypendium – kontynuował pracę naukową na uniwersytetach Berlina, Lipska i Monachium. Habilitował się w 1877 we Lwowie z prawa karnego. Na UJ pracował od 1877; profesorem nadzwyczajnym został w 1884, profesorem zwyczajnym – w 1893. Występował jako obrońca sądowy (własną kancelarię prowadził od 1885); wsławił się m.in. błyskotliwą obroną Ludwika Waryńskiego (1880). Od 1885, aż do śmierci, był radnym krakowskiej Rady Miejskiej. Przez 20 lat zasiadał w Zarządzie Kasy Oszczędności. Był członkiem Towarzystwa Prawników i Ekonomistów w Krakowie. Działał w samorządzie adwokackim; był wiceprezesem Izby Adwokackiej (1903-1904). Wiele publikował na tematy prawne, głównie w „Czasopiśmie Prawniczym i Ekonomicznym”, lwowskim „Prawniku”, „Przeglądzie Sądowym”, „Gazecie Sądowej Warszawskiej”, a także w czasopismach naukowych niemieckich i austriackich; do bardziej znanych jego prac należą: Wykład powszechnego austriackiego prawa karnego (Kraków 1884), Czarownica powołana – przyczynek do historii spraw przeciw czarownicom w Polsce (Warszawa 1882). Pisał też prace o charakterze popularnym, np. Rzecz o pojedynku (Lwów 1878). Opracował i wydał wiele austriackich ustaw, uczestniczył w przygotowywaniu projektu austriackiej ustawy karnej. Był członkiem Komisji Prawniczej AU. Od 1883 działał we władzach gminy żydowskiej w Krakowie. W 1913, za swe zasługi, uzyskał Order Żelaznej Korony III klasy. Został pochowany na żydowskim cmentarzu przy ul. Miodowej w Krakowie.