parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1877 Łódź – 1944 Radość pod Warszawą) – przemysłowiec, chemik. Po ukończeniu Wyższej Szkoły Przemysłowej w Łodzi studiował w Berlinie, gdzie uzyskał tytuł doktora i docenta. Kontynuował naukę w Paryżu. Po śmierci ojca powrócił do kraju i zajął się zarządem posiadanej fabryki; założył Towarzystwo Zakładów Chemicznych „Strem” w Warszawie, był w nim dyrektorem zarządzającym (do 1939). Był również współzałożycielem Międzynarodowego Syndykatu Producentów Kleju „Epidos”, członkiem prezydium (w 1921-1935 prezesem, zaś w 1935-1939 – wiceprezesem) Związku Zawodowego Wielkiego Przemysłu Chemicznego RP oraz Związku Przemysłu Chemicznego; wchodził w skład Rady Centralnej Związku Przemysłu Polskiego. Był radcą Izby Przemysłowo-Handlowej w Warszawie, sędzią Sądu Kartelowego, członkiem ważnych międzynarodowych organizacji i fundacji. Wchodził w skład zarządów wielu polskich organizacji i instytucji. W 1927 wstąpił do stowarzyszenia B'nei B'rith, czynny był też w wolnomularstwie polskim. Publikował na tematy zawodowe. Został odznaczony Orderem Polonia Restituta, Legią Honorową, belgijskim Orderem Leopolda II i III klasy. Podczas wojny ukrywał się; wydany przez policję granatową został rozstrzelany razem z żoną w podwarszawskiej Radości.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.