Ponad 2 tysiące haseł dotyczących historii i życia codziennego w getcie warszawskim – wirtualne kompendium wiedzy na temat zamkniętej dzielnicy żydowskiej w Warszawie jest już dostępne. Ponadto, wybór haseł został wydany w wersji książkowej.
W styczniu 1942 r. podziemna gazeta wydawana przez Bund, „Der Weker. Informacje Biuletin”, donosiła, że władze getta odkryły przestępstwo, do którego dochodzi na terenie cmentarza: grabarze przy pomocy funkcjonariuszy SP otwierali świeże groby i wyrywali złote zęby nieboszczykom (ARG, t. 16, 265). Sprawa stała się znana jako „afera dentystów”.
Winni nie wykazali skruchy, argumentując, że „zabierając trupom złoto, nikogo nie krzywdzili, natomiast ich proceder poważnie przyczyniał się do poprawy bilansu płatniczego naszej dzielnicy” (Adler 2018, 222).Sprawa zaczęła się jesienią 1941 r., w szczycie śmiertelności w getcie warszawskim – we wrześniu Emanuel Ringelblum pisał: „Na cmentarzu dzieją się okropne rzeczy. [...] Wszystko wskazuje na to, że w nocy rozkopują groby. Wyciągają nieboszczykom złote zęby i zabierają całuny. Ostatnio toczyło się dochodzenie dyscyplinarne przeciw policjantom żydowskim, którzy się tym zajmowali. Jednym słowem, samo dno upadku” (ARG, t. 29, 301).
Szczególnie bulwersował udział funkcjonariuszy ŻSP – nie znamy jednak nazwisk zamieszanych w sprawę osób. Być może to do działalności tej grupy odnosi się zagadkowy komentarz anonimowego autora konspektu opracowania o ŻSP zachowanego w Archiwum Ringelbluma: „Szczegóły dotyczące działania grupy Erlicha (cmentarz)” (ARG, t. 11, 181).Zdaniem Stanisława Adlera cała afera cmentarna, mimo aresztowania sprawców, została zatuszowana przez Radę Żydowską z obawy, że wydanie winnych Niemcom „spowoduje rozstrzał całej czeredy grabarzy, cmentarników i pogrzebowców” (Adler 2018, 282). Teorii tej przeczyć może notatka Ringelbluma z grudnia 1941 r., w której twierdził, że Niemcy mieli filmować proceder wyrywania nieboszczykom zębów (ARG, t. 29, 316) (taki film nie zachował się, choć istnieją inne filmy z getta zawierające fragmenty kręcone na cmentarzu przy Okopowej).
Encyklopedia getta warszawskiego jest efektem wieloletniego projektu badawczego prowadzonego w Żydowskim Instytucie Historycznym w ramach grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki. To kompendium wiedzy o getcie warszawskim, łączące dotychczasowe ustalenia z najnowszymi badaniami naukowców. Wybrane w publikacji hasła dotyczą najważniejszych instytucji getta warszawskiego: zarówno oficjalnych (np. Rada Żydowska), działających jawnie (np. Toporol czy ŻTOS), jak i konspiracyjnych (np. partie polityczne czy podziemne organizacje), a także najważniejszych wydarzeń w historii getta: jego utworzenia, wielkiej akcji likwidacyjnej czy powstania w getcie. Encyklopedia stanowi syntezę wszystkich prac nad pełną edycją Archiwum Ringelbluma, w jej zakres weszły również inne kolekcje archiwalne ŻIH oraz opublikowane materiały źródłowe i wspomnieniowe dotyczące getta warszawskiego i Zagłady.