[ [[result.title.charAt(0).toUpperCase()]] ]
[[result.title]]
[więcej...]
nie znaleziono wyników
nie znaleziono wyników dla zaczynających się od [[char]] lub
nie znaleziono wyników dla zaczynających się od cyfr
nie znaleziono wyników dla zapytania: "[[searchWord]]"
nie znaleziono wyników dla wybranego zestawu tagów
nie znaleziono wyników dla wybranych kategorii
i typu hasła [[docTypeName]]
[[article.title]]
[[article.shortVersion]]
[[$index + 1]]. [[paragraph.paragrTitle]]
[zwiń]
[rozwiń]
-
[[ [reference.refIndex+1] ]][[reference.description]]
Powiązane treści
[zwiń]
[rozwiń]
Bibliografia
[zwiń]
[rozwiń]
Autor: [[article.author]]
Jaakow Praszkier
Życiorys
Jaakow (Jakub)
Praszkier (1912, 1913 lub 1915–1943) – urodził się w Łodzi, gdzie po
śmierci rodziców wychowywał się w bardzo trudnych warunkach u krewnych.
Początkowo należał do organizacji Hechaluc Hamerkazi, która z czasem
wyewoluowała w Hanoar Hacijoni.
Pracował jako wychowawca młodzieży. Jego żoną była członkini organizacji, Szoszana (Róża) Mostbojm (Mostbaum). W
1934 r. Praszkier otrzymał certyfikat na emigrację do Palestyny, ale zdecydował
się kontynuować pracę w organizacji w Polsce.
W
trakcie okupacji Praszkierowie znaleźli się w Warszawie. Jakow był jednym z
czołowych działaczy organizacji w getcie. Utrzymywał kontakt z łącznikiem
Hechaluc w Szwajcarii, Natanem Schwalbem.
Najprawdopodobniej tożsamy
z nieznanym z imienia Praszkierem, działaczem
Patronatu Dzika–Stawki, pracownikiem punktu przy Niskiej 20, wiceprezesem
Komitetu Akcji Pomocy Przesiedlonym w Dzielnicy I, członkiem Komisji do Spraw
Uchodźców (ARG, t. 27, 1176).
W
trakcie powstania w getcie dowodził oddziałem bojowym ŻOB na terenie szopu
szczotkarzy. Zginął na ul. Świętojerskiej lub w schronie przy Wałowej 8
wraz z żoną (Grupińska 2014, 110).
