Miriam Hajnsdorf

Życiorys

Miriam Hajnsdorf (1913–1943) urodziła się w Warszawie, młodość spędziła w Lublinie, w 1929 r. wraz z rodziną wróciła do Warszawy, gdzie wstąpiła do Haszomer Hacair. W 1939 r. planowała wyjechać do Palestyny, ale wojna pokrzyżowała jej plany. Była partnerką życiową działacza Haszomer Hacair Josefa Kapłana, z którym w getcie mieszkała przy Nowolipkach 46.

Była łączniczką, często jeździła do innych gett, odpowiadała za łączność pocztową ze strukturami terenowymi. Ponadto korespondowała z przedstawicielami żydowskich organizacji w Europie, m.in. w Szwajcarii. Prowadziła kibuc przy ul. Nalewki 23. Była przedstawicielką Haszomer w Żydowskim Komitecie Narodowym i Żydowskiej Komisji Koordynacyjnej (Dreifus 2017, 8).

W trakcie wielkiej akcji likwidacyjnej pracowała, jak wielu członków Haszomer Hacair, w szopie Landaua (OBW). Telefonicznie kontaktowała się ze stroną aryjską.

Brała udział w spotkaniu liderów Haszomer Hacair i Dror po wielkiej akcji poświęconemu refleksji nad dalszymi możliwymi działaniami podziemia (Cukierman 2020, 168). Icchak Cukierman zapamiętał, że w Haszomer Hacair „nie w pełni ją akceptowali. […] Pamiętam, że śpiewała. Szczególnie pamiętam rosyjską piosenkę, którą śpiewała, gdy siedzieliśmy razem owej wrześniowej nocy, gdy dowiedzieliśmy się o śmierci Kapłana. […] Gdyby nie to [że była partnerką Kapłana], nie przyjęliby jej do centralnej grupy i nie dopuściliby jej do udziału w posiedzeniach” (Cukierman 2020, 188).

Walczyła w powstaniu kwietniowym w grupie Szlomy Winogrona. Okoliczności jej śmierci pozostają nieznane, do końca została w getcie (Cukierman 2020, 188; Lubetkin 1999, 79, 178).