„Jinge Gwardie”

Charakterystyka pisma

„Jinge Gwardie” (jid. Młoda Gwardia) została wydana przez Cukunft z datą lipiec 1941 roku. Prawdopodobnie od samego początku planowano wydawać ją cyklicznie, ponieważ ukazała się jako numer pierwszy. Od samego początku, tak jak w przypadku innych pism wydawanych w getcie, drukując ją, chciano dodać otuchy młodzieży żydowskiej za murami getta. W artykule wstępnym podkreślano:

„Na nas – młodej socjalistycznej awangardzie – [2] spoczywa wielkie zadanie, by dojrzeć do tego czasu i przyjąć nadchodzące jutro. Musimy przeto wykorzystać obecny czas, by uzbroić się duchowo. Musimy się uczyć, umacniać w sobie marksistowską świadomość. Czuć socjalizm to za mało, trzeba go jeszcze rozumieć. Skromnym wkładem w to dzieło chcemy uczynić „Młodą Gwardię”. Niech to będzie bodziec dla cierpiącej i walczącej żydowskiej młodzieży do wiedzy ogólnej i socjalistycznej” (ARG, t. 16, 711–712).

Cukunftowcy pisali na kartach dziennika prowadzonego w getcie warszawskim:

„wydano 1. numer „Junge Gwardie”. Gazeta powinna być na wpół teoretyczna, która powinna poruszać zagadnienia w sposób szczegółowy i bardziej pogłębiony, niż jest np. „J[ugnt] Sz[time]” lub „Biul[etyn]”. Gazeta wywiera pozytywny wpływ na nasz aktyw, który czyta ją z dużym zainteresowaniem. Także w naszych peryferiach i nawet wśród przeciwników wywołała zainteresowanie” (AAN, Cukunft, 229/2, wpis z 30.10.1941). Szata graficzna „Jinge Gwardie” była podobna do innych pism wydawanych przez Bund i Cukunft w getcie warszawskim. Pismo było obszerniejsze od innych – zawierało 18 kart. Duża jego część dotyczyła reakcji na wybuch wojny niemiecko sowieckiej latem 1941 roku, a także zostały na jego kartach szczegółowo opisane zmagania wojsk niemieckich i sowieckich na froncie wschodnim.