Samuel Horenstein

Życiorys

Z zawodu nauczyciel. Pełnił funkcję sekretarza generalnego Rady Żydowskiej do listopada 1940 r., zrezygnował z tej funkcji, gdy Czerniaków powołał swój osobisty sekretariat, który odpowiadał za obsługę kwestii prawnych i którym kierował Leon Tenenbaum (Tyszka) (Urynowicz; Adler 2018, 225, 249). Następnie był kierownikiem w Wydziale Szkolnym, ale na nowym stanowisku nie udało mu się wiele osiągnąć: jak pisał Stanisław Adler, „bezskutecznie próbował ożywić tego trupa” (2018, 249).

W getcie mieszkał przy Siennej 44 (Czerniaków 1983, 131). Stanisław Adler charakteryzował go następująco: „Wysoki jak tyka, szczupły, o pociągłej wysuszonej twarzy zbiedzonego inteligenta, spoglądał poprzez binokle siwymi zmęczonymi oczami krótkowidza. Człowiek o dużej sile charakteru i mocnym kręgosłupie moralnym, mimo znacznych obowiązków rodzinnych i co za tym idzie stałych tarapatów pieniężnych umiał zachować niezłomną, wytkniętą linię postępowania. Podobnie jak niemal wszyscy urzędnicy gminni z okresu przedwojennego, wywodził się ze sfer jidyszowskich [...]. Początkowo w Horensteinie widziałem tylko skostniałego biurokratę, pryncypialistę, pedanta i nudziarza. Zwłaszcza ta ostatnia cecha wydawała się górującą nad innymi.” (Adler 2018, 248–249).

Zdaniem Hilela Seidmana przeżył pierwszą akcję i kierował jednym z działów Judenratu w getcie szczątkowym. Zginął prawdopodobnie w trakcie powstania w getcie warszawskim, ale brak dokładnych danych na temat okoliczności jego śmierci.